прав (прид.)
Блажени да се твоите златозрачни стапки со кои ги упати нашите заблудени нозе на прав пат.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
А тие кои имале грехови, пак се покајале, блазе на них! Они ќе да се со правите у рај.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
А правите ќе да летнат да не ги фане огин.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Одела што одела гемијата по правиот пат и по некој ден свртел еден противен ветар многу силен, та кога ја подбрал гемијата по морската ширина, летала како некоја црпка по талазите што биле по морето.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
18. Прави ли се тие или не, не е важно за дипломатите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со маузер в рака прав чекори сега, јаребица итра, тој — Поповски Лаки, да не речат дека пред аскерот бега, да речат, што не го плашат маки
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Може Бугарите и се прави кога мислат оти Русија без Бугарија не може да саштествува, ни политички ни економски, но тоа е бугарска политика, а јас не сум намерен да политикантствувам бугарски.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие сакаат да ги направат Македонците Срби, забранувајќи да се обраќаат пропагандите со нив инаку, освен како „прави” и „чисти” Срби. Тоа не стана.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Важно е дека детето ми се врати на правиот пат!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Да ги видиш (покажува на вратот) олкави во вратовите, прави, здрави — како волци!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: А! прав како јаже в торба!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ајде, касвите пак да излегуваме. Нема зошто да се плашиме — Анѓеле е прав, здрав како некој волк! Така ли е, Анѓеле?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ех, кир Ристаќија, по малку, по малку стануваш итар како прав Грк.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ИЛИЈА: Така, бабо Анчо. И јас веќе како права мајка ќе те сметам. А сега веќе време е да си одам.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ПОП ЈАНЧЕ: А така. И со тоа ние треба да ги отвориме очиве четиринаесет и да не позволуваме лесните да се лажат, ами да им го покажиме правиот пат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Со мака се фатив за правата гранка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Црни очи, црни веѓи, црни коси, белузликаво лице. ситни бели заби, набубрени црвенкасти усни, прав нос, мали ушиња, пуштена гушка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Криви прави, какви такви, елем, улици се.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не зашто ќе мислат дека бил прав, туку зашто се крв од неговата крв.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Та нели, и кога грешеле, и кога биле прави – заедно биле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
