пи (изв.)
Со ред сите пи врвеше во главата, а штом ќе дојдеше до Нешка Рожденкина, некако умот му се завртуваше и не можеше ни зло ни добро за неа да мисли.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дома невестата Митра ги умирува децата, постила, го трие гравот и пи чека мажите да се приберат за вечера.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Пих, проклетник! - мавна со раката Аргир, по комарецот што му забрмчи под увото.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пих! Не можеш да докажеш! - Можам! - Не можеш!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Кристална кугла гедоре пи си било што што би можело да биде сѐ.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
