пивне (св.)
Јас имам навик пред јадење да си пивнам чашка - две.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
– Ја свршивме некако работава! – рече најпосле задоволно шефот откако пивна последен пат од ракијата, па на заминување дофрли: – Ќе одеше побрзо, да немавме толку неписмени во нашите редови...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка уште еднаш ги послужи со слатко членовите на комисијата, а шефот пивна и од ракијата од дудинки.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А Миша донесе шише вотка. Воопшто, Миша сака да си пивне.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Течеше малку питка вода додека стигна врелата, па колку-толку пивнав и ја згаснав малку пеколната жед за да имам резерва во себе за наредниот ден, до првата чешма на патот што не можеше да биде ставена под контрола.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко пивна од мастиката. Тогаш се слушна гласот на најстариот брат, како ја започнува семејната полифона тоскиска песна.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Само си имаше обичај, кон квечерум, на чардакот, кога сонцето ќе исчезнеше зад тврдината, да си пивне капка-две, со одбрани пријатели и со малку мезе.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се врати дома Петре, ја кладе главата меѓу дланките, се потпре врз исушениот орев и три дни и три ноќи од место не се мрдна, ни око отвори ни уста зина, ни касај касна, ни вода пивна.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Запалија борина колку да каснат, штрбнаа од чаденото месо за продавање, пивнаа од студеното винце.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Па те нуди, како домаќин, да пивнеш нешто да се опуштиш, а ти знаеш дека по првото ќе се врзеш, по второто под маса ќе те бараат, а по третото - под него евентуално.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Пивнаа од кафето. Камилски го отвори жолтото куферче.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
