ај (изв.)
Ај, на име Божје, ќе им се јавам, да како сака нека биде; и така јас сум загубен и така“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ја ај кажи ми да чујам јас, да да видам имаш ли право што се срдиш?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Турчинот ќе ни дојдеше во куќата, ќе се најадеше, ќе се напиеше и ќе ни речеше: Бре ѓаур! ај донеси ми тоа и тоа! – ќе му одговоревме: Сега, беим!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
СТРИКО МАРКО: Еј момчиња! Огладневте од скокање! Ај, седнувајте на јадење! Зашто голем пат ве чека!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СТРИКО КОЉО: Е, свату! Ај, нека е среќно!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ПЕТРИЈА: Ај море, куме што збориш! Ако не можеме да ти испржиме една гуска, та за џигери, црева и шкембиња ли било мастрав?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КОТЕ: Демек Анѓеле денеска јолџија ни е? Ај, со здравје да си оди. Господ некој касмет поголем да му наврти, да си спечали повеќе пари. Пак, за добро идење да ви идеме и за радост.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
6. Ај, на наломи излези бело Фиданче писано, прошетај долу в чаршија кога седам на ќепенци!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ај, аирлија нека им биде! Нека ни се кердосаат!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
КУМОТ: Василке, ај, да ти се ќердоса синчето! Еднаш во животот да им биде!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Тоа е моја работа. – Ај да си одиме заедно – со молбен глас рече малиот.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Веле стои на пештера, тој ми вели ем говори: „Ај станујте, мој другари, фашистите сардисаа, сега за нас живот нема, живи ќе нѐ изваќаат“ Сите тогај се пробија, се пробија, куртулија, другар Пецо ни погина – фашистите го фатија, главата му пресекоа, долу село ја снесоа, долу село во Габровник, во Габровник на средсело.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Ете сега, потстисни го за гркланчето и готово е како 'рскавец. Никој нема да те види. Ќе кажиш: така се роди — и ај ми со здравје.“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Ај беља!“ — си мислеше тој, терајќи ја малата Сукалова маска преку Жиово и Врпско, која беше реквизирана да ги пренесе багажите на општинската управа до најблиоката станица Тројаци.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Едниот девер ги става пред неа новите чевли, таа ги клоца де онаму! — „Ај беља!“ — вели тој.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога ти е најтешко, кога ти се чини дека гласот ти е крик, а погледот - молење, загледај се, нурни се во водите сини, ај, во таа свежина, во тоа шумолење.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Низ отворените прозорци долетуваа зборовите од востаничката песна: „Ај, излези, Ѓурѓо, на сретсело, да ги видиш, Ѓурѓо, мори, комитите!...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- А што купи? - праша Билјана. - Ќе го купи автобусот што го возам јас. - Ај! - викна Билјана и остана зачудена. - Автобусот! - Да, да, - потврди татко ѝ сосем сериозно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Ај, пролетта дошла, а јас уште спијам! - рече и ја подотвори вратата од својата куќичка.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Откако само еден момент ги погледна држејќи се со рацете по колковите како да се исправа од работата, му ја подаде раката на Котета, воедно велејќи за поздравувањата и со братучедите што беа еднакво одмерено и здржано срдечни: - Ај добредојдовте... .
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
