ау (изв.)
и само коси, цело поле трешти, небото се тресе, мислиш на тебе ќе падне и се слуша само едно долго виење, еееее, јачи и плаче,
ко мало детуле, и војниците како што одат и како што
гинат само ау, ау, ау, викаат и едни паѓаат, а други се
меткаат наваму и натаму, не знаат кај одат, чакалот им
влегол в очи и ослепени се и од двата полка само осумдесет души не загинаа, и тогаш собув еден мртов Англичанец, ама старшијата ми ги виде чевлите на нозе и оди кај
оди ќе ми се испули во чевлите, ништо нема загубено, а
бара, и, кај ги најде, бре, ботушите што ми ги купи башта
ми, вели, зар татко ти е Англичанец, му велам, и тој одвај дочека да го налутам, нема арамии кога сите крадат и
почна да ме тепа, преку нос, преку очи, и мсне светкавици ми играат и после многу ми се стемна и го гледам како
125
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Аууу, - си реков, - овој не се шегува! Седнав на скалите пред влезот од зградата и уште не се бев созел, кога еве ти ја Величе, излегува надвор со брат ѝ Мишко.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ауу, скраја било, не зборувај така! - свика баба ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ау, жив си, а помислив дека си се чпиртосал! - реков онака, на шега.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Впрочем брзо сфатив: потплукнувањето се јавува секогаш откако ќе го слушнам она карактеристично ау! ау!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ау, дворската дама сакала вино со еполета, то ест со етикета. Нека ти биде, знаеш каде се парите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А тоа ау ау се јавува само помеѓу неговите прашања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ау! Нема потреба. И онака тетин ти си спие таму.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Немам ништо. Само мобилен и 300 денара. - Ау, многу пари си имал бе. - Ептен.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
