тепа (несв.)
Три дни и три ноќи што се биле и се тепале.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „За гревови, завали штрк, рекла Неда, што сте го тепале, доста му е самотијата што е вдовец како мене, па сте го тепале.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
СЕЛАНЕЦОТ: Та, ако не ја тепаш, таа тебе ќе те тепа... И има право сиромашката.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Нека си свират, чорбаџи Теодосе. Нема што да криеме: ни пари броиме, ни жена тепаме, веселба правиме, како што е адетот и редот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Девојките да се тепаат по него, тој да не знае која да ја земе.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
- И јас три дни не одам веќе. Ме тепаше класниот со прачка, и јас со кеман му го искршив прозорецот на куќата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Зошто? Мене не ме тепале? се зачудив.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Зошто? Те тепаа? - Ме тепаа и ме затворија. - А Аким те попари, а?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Та, ене го и даскалот Бино ја протепа жена му, што е даскал, та веќе оти секој втор селанец в село ја има тепано жена си барем по два три пати во животот, тоа си е редно.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Рожденката се затаи да го слушне нивниот суд, судот на двете нејзини најдобри другачки. — Ќе го тепаат?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Лакоми се на парата, си и тепаат жените и децата, некои се одале на пиење и пушлук, да ми прошчавате; трет излегол кумита, та така од секого би имале по некоа мака.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Штом некој нема да си го плати данокот, тој ќе го фати и ќе го тепа се додека овој кутриот не му ветел неколку дена работа на неговиот имот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Другиот прифатува: - И кажи му на кметот од нашето село да не се грижи за нас оти знаеме ни пцуел мајка партизанска и потскажувал па Тодора и Јована ги тепале ги ставиле во окови а со нив и мојот старец прашај ги твоите војничиња мајмунчиња како ги дочекавме на Момино Брдо и како бегаа од нас...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Нас сите нѐ тепаат, а ние, овој не го осудувај на смрт, несвесно поткажал, оној пушти го, има деца.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Не те служам. Не плаќаш, се тепаш со моите гости.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Фатените старци и баби ги тераа врзани под тврдината и таму ги тепаа и мачеа на очиглед на бунтовниците – нивните деца и браќа, терајќи ги да ги наговоруваат да се предадат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Дали ќе колат по Мариово, ќе бесат, тепаат, пљачкаат или ќе ги галат Мариовците, тоа беше нивна работат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Со пушки, пиштоли, јатагани, секири и друго оружје, па и камења паднаа на селаните со бесни викотници. – Удри, коли, сечи, тепај! – се слушаше од побеснетата толпа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А него зошто не го тепаш? покажуваше кон брата си. Стариот се веднеше. Така.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Убеден сум дека народот би почнал да се тепа за да купи од весниците, а досадата би станала најбарана работа на светов.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
