сура (ж.)
Пајтонот, направен во Виена со тајно место за динамит, лажните руски благородници го оставаат бездруго на погрешно место, зашто по експолозијата, со која се прекинува шепотењето на некоја сура од Коранот, ни на крвавиот султан, најкрвав за Ерменците по ваквото утнување, ни на ичоганите, пашите, капудан-пашите, улемите и сите други големци не им се случува ништо; тие остануваат бледи, збунети и живи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Зелената брада на сеништето без сенка се криела под куп молци и други лапливи бубачки а прстите му биле продолжени со сури нокти. Кутриот Просинек се ванѓелосал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ломбачките нозе му беа исповиткани во крпишта и во секакви сури кожи во митарење. Го болеа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Татко го зеде Куранот. Го отвори потамина, и почна да чита гласно една од сурите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
