стас (м.)
Гапка, стасита девојка, се шета со свежи коленици и образи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Велат дека некоја квечерина, неколку месеци по нејзината смрт, дошол некој човек, остарен, со виток стас, со букет во рацете, поминал покрај траурната порта на Невена, троа подзастанал и си заминал.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тој личеше на Гоце Делчев по лик, по стас, по сѐ. Така сите велеа... ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Неговата величествена воздржаност, исправениот машки стас, и бојата на гласот, те сепнува на момент, мислиш машки ’ржи како лав.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Беше тивок човек, и за разлика од неа, со крупен стас, изразено чело, очила преку кои ја загледуваше со својот питом поглед со маслинеста, не докрај одредена боја.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
