срамни (св.)
Еден просветен народ може да се срамни со еден умен човек; затоа наш долг е да ги вложиме сите свои сили со своето работење да го просветиме нашиот народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Откако ги изгубиле луѓето, Градиште со земјата го срамниле и го запалиле и на западниот лак на Потковицата, на Коритница, подигнале друга, своја населба.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од каде таа страшна потреба да се уништи сѐ што се градело, да се запали, да се срамни со земја.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Змејот удри, го собори и го срамни со земјата.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А во Bronx и понатаму е страшно, луѓето и натаму гинат, населби исчезнуваат срамнети со земја.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Вуковар е веќе срамнет со земја, удираат на Осиек, Карловац...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Стотици цркви беа срамнети со земја, други беа адаптирани во работилници и фабрики, магазини, штали, киносали.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Гропчето на Ѓорѓи уште се познава, не го имаат срамнето дождовите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Другиот ден дојде градежна механизација - четири булдожери - и просторот за кусо време беше срамнет.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Се чини дека работа му беше како полошо да ме повреди, да ме срамни со земја, да остави грозна неизлечива трага од болка во моето срце.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
