си (ср.)
— Ами! Ќе ода јас да си го врлам здравјето и маката за некој си пезевенкзет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Долго време откако шумарот си замина и откако неговиот џип одбрче удолу низ Рамни Ливади, старецот остана да седи замислен.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Си! ... си! ... Уште малку... Ми! ми! ... Ре! Сѐ може да се среди! ... Па „arpeggio“ на лево! ... Па десната која се орасположува... Си диез! ... По ѓаволите!
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Онаму каде што ќе си доаѓаме кога ќе ни се потрошат сите вистини и лаги... кога ќе се потроши сето време и ќе нема време за чекање..
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
