туш (м.)
- А како бре, главчо, ќе ја истресеш или ќе ја излижеш од себе таа миризлива бела или сина или каква друга кралска сапуница? А? Добро вели човекот. Под туш! Само под туш! Раскажувај, другар!...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Потоа стануваш и одиш под туш... - А што е тоа, а? - праша истиот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тушот ѝ е во рацете. Ја регулира температурата на водата.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во првите денови некои од кучињата го гледаа душмански, непријателски како да им е тој виновен што се затворени овде, терајќи инает и 'ржејќи на него секогаш кога ќе го видеа каде што им носи храна или им го чисти изметот со лопатата или ги носи под тушот или во кадата на бањање, при што Богдан трепереше од страв да не го каснат; имаше и такви што беа кротки како јагниња, кои му се умилкуваа и го лижеа по рацете или му легнуваа да ги погали со раката, да си поиграат со него.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Го правеа пред огледала и притиснати на стаклото во туш кабини, го правеа на ѕидови и на мебел на начини кои наметнуваа претходно незамисливи акробатски вештини што тие во тој момент ги измислуваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секој туш и тоалет се во посебен, одвоен, затворен простор, кој го контролира пациентот- корисник. ...
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Втората свеска од Дневникот, голем формат, од околу 200 страници, нападно озаглавена со црн туш како Без преживување нема уметност со распон на дати од почетокот на јануари 1951 па до средината на осмиот месец во 1953, ја одразува големата борба љубопитното дете да се осознае себе, да го совлада она што му го одзела војната, а во исто време да импрегнира толку многу настани, приказни, судбини што постепено ќе почнат да се преточуваат и во поинакви форми.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тушот ѝ ги полни дланките со вода и таа во нив ја истиснува белузлавата ејакулација од шишето шампон.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Префрлувајќи ја водата од тушот во славината, ја измива спермата капната над коленото. – Ќе сочекаме – се исклештува жената и мажот, на малечката ѝ се примочка.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Потсетувањето на настанот ја наполни со болка и набрзина ја забриша Пела и ја стави да спие, а таа се врати во бањата и долго стоеше под тушот полевајќи се само со студена вода!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Додека водоводните цевки се тресеа под напон, Боге ја замислуваше под тушот како што ја гледаше често: примижана од густиот сноп капки, си ги приподига градите да одмери колку ѝ виснале, поминува по половината да насети дали се здебелила или не, па се удира по задникот со истите раце како да кара дете.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Така гол отиде до бањата и со растреперената рака ја пушти водата во тушот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И тука имаше некој мотив, па почна да пее француски шансони под тушот - и наутро и навечер - при што не можеше да го слушне само таа, туку и целата зграда.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Неколкупати сосем се препотив, ми се заврте во главата и ми дојде да повратам, но откако главните кризи поминаа, почнав да чувствувам дека всушност ми е добро и дека можам да го исклучам тушот и полека да излезам од тоалетот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Престана да џогира, да слуша француска музика, да пее шансони под тушот и да се обидува да учи француски.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Дрвото ги истресе лисјата ги избрка птиците Разголено под небесниот туш чека. *
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Илона неколку пати одеше во туш -кабината и се враќаше завиена во голема розова фротирка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Значи, додека Симона се туширала со своите пријатели, а можеби и ја продолжила својата групна романса под нејзиниот златен туш, нашиот човек го префрлил филмот на неговиот стик.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
И навистина: нов бетон долу, малтерисано, бојлер голем, чешма и туш, само тушот нема рачка, само цревце.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од едната детска соба треба да направиш спална за 5, 6 деца со кревети на кат ‘ко фиоки поставени едно врз друго, како кибрити, а другата детска ќе ја претвориш во туш кабини зашто само за капење твоите и нејзините, па и ова заедничкото, ако не дај Боже се роди, очи ќе си ископаат, или коси ќе испокубат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
