трап (м.)
Не прашаш, ако дојде комисија, доктори! Тебе ич глава не ќе те заболи! А мене? Трап - илјада динари!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ама сто пати сум ти рекол, отворај очи кога ми обуваш чевли, фати ги убаво, со дикат, за топуци, а ти, трап, одозгора! Тоа ли е ред?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Низ трапот како лисица доползе Мира.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Планот нѐ восхити и нѐ возбуди до петите. Митре, Ѓеле и Калчо заминаа, а ние зафативме да собираме камење низ трапот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бузо скокна од трапот и се накостреши како еж: - Твој ли е? - Не е.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Некои тврдеа дека едниот паднал на место и го запретале во некој трап, другиот умрел дома, а само едниот останал жив и се лекувал негде во Битола.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И не сака да зајде сонцето, не може да се наигра и да се нагрее во трапјето, во браздите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Тушот, главчо, - се обиде да објасни еден од спротивната страна на трапчето што стоеше до колена во матната вода.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Мечката рикна погодена од куршумот, се отфрли настрана од болка, од изненаденост, спука тој уште еднаш на неа, се отфрли пак таа настрана и сјурна надолу по трапот ронејќи сѐ пред себе: камења, земја, како лавина да се урива.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ги осети оздола кучињата и терачите, скршна настрана, излезе од трапот и зафати накосо да бега.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
А кога и тие не му даваа, купи неколку пишиња од селската продавница и ги држеше скриени на разни места: во плевната, во грмушките во бавчата, во кокошарникот, во трапот од реката.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Понекогаш ќе се сожалеше и оние добичиња што од силен јадеж и страв ќе избегаа во планината, одеше да ги бара; кога ќе ги најдеше спикани во некоја грмушка или трап каде што сѐ уште мавтаат со опашката и клоцаат со нозете од силен јадеж, им се доближуваше полека, им ги вадеше коњските муви и стршлените и тие ослободени од тој напаст, го лижеа по рацете и им идеше да го бацат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Понекогаш одеше во трапот кај Дрвото на умрените на кое луѓето бесеа алишта од умрени после секој погреб за покус да не умре друг од куќата, одбираше од алиштата и што ќе му се допаднеше облекуваше.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дадоа залет небаре прерипуваат незгодно трапиште.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Значи селото се местело на три локации, и секојпат или некое било меѓу првата и втората локација или некој трап, важно не се бегало далеку, се останувало во еден синор.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Првото што го слушнав, кога во еден краток момент го сретнав Котета Буџе, висок и поднаведнат, со мустаќите напред и со челото набрано од брчки како трапчиња за садење чудоцвеќе, или поточно кога мораше да се сретнеме, зашто патчето по кое двајцата бевме кинисале секој од своја страна, беше многу тесно и, откога јас му реков добарден и, не можејќи да издржам, ја спомнав и водата, тој рече:
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се садеше што не се посадило, или се додаваше на тоа што веќе беше посадено - уште некоја леа пипер, четири реда патлиџан, два трапа барбуња, едно парче големо колку да се растркала магаре, крастајчиња, блиску пред куќата жените ги садеа или ги пренесуваа веќе порано посадените џунџулиња, пркоси, париња, сивци, гербери.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Првин бил ископан трап длабок над три метра, а потоа продолжиле работите врз копањето на каналот, т.е. хоризонтално.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Прави тркало со палецот и показалецот. што е тоа фатена за раката на тетка Пелагија или на бабата Перса да оди од црква во црква, да слуша како се пеат молитвите и наизус да учи, е, ама нема видено змија како голта жаба, нема видено жаба врз жаба склецкани, нема видено змија една врз друга како два стапа исто како маж врж жена како што има видено тој во траповите од домати!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
На носила го пренесоа отаде трапот, во големата земјанка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
