скут (м.)

На јуриш! Судбината ни е во скутот на бога скриена, иста и сретна!"
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
За твоето млеко се покажа достојно чедо, венчан од славата трајна, и никако не го посрамоти родот ти, Недо, в скут на победата сјајна .. .
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Но бугарската благодарност е само еден ден до пладне, а после Бугарите ќе речат оти тоа го направи Русија со свои планови да го завладее Балканскиот Полуостров, спасувањето на кој ќе се наоѓа во Англија, и затоа Бугарите, наместо да се во сојуз со “великата освободителка”, ќе се фрлат во скутовите или на Англија или на другите непријатели на Русија и на словенството.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
(Една од жените ѝ подава на Антица стол да седне, потоа ѝ става на скутот едно машко дете и ѝ подава чорапчиња).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Не можеш болка да кажеш, на мајкин роден јазик свој песните што ти пеале над тиха лулка шарена, не можеш да ги запееш, дедовци што ти шепнеле на скут во ропски години не можеш да го повториш.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
— Бацко Стојо, и ти бацко Илко; и вие невести! Од денеска јас сакам да имам челад, и еве а ве — на скутот си а имам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кловнот го спушта палтото во скут и ја крева главата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
По него заплускаа и каданите, а Халиле уморена, се истрча и се испружи до него на постелата, клавајќи ја својата мала главичка на неговиот скут.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кај вратата застана и се сврте. „Си држел ли некогаш актерка во својот скут, другар началник?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Во неговиот скут откочен револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Бабата го зеде в скут и почна да му става студени облози врз каснатото место.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Ја, - подрече Чакарвелика, го пристутка плеталото во скутот и не кревајќи ја главата кон нив си рече во градите: - Убаво сте смислиле, деца, ама вие дома не ќе можете да се вратите.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- И на одење пред три години ние тука спавме, - расмеано откачи Шишман. - Демек така, - присторе Чакарвелика и го собра плеталото во скутот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
6. ЗА ОДОТ НЕЈЗИН СЕКОЈ АШИК СЕ ЧИНИ - небаре чекорот ѝ ѕвони и на внимание вика, но тука своето го чини и здолништето мини погледи, ко парички в џеб, во скутот што пика...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Толе ја навали главата на нејзиниот скут и само преде како маче кога му ја мазнат опашката и го прашаат „писо мацо — дреме ли попот".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
децата се надмочуваа во езерото и трчаа околу огнот кој штркаше на сите страни искри како светли бубачиња; ги фаќаа мајките, ги редеа в скут и им кажуваа гатанки за да не се испотепаат меѓу себе: „Секој рошка во пазува за да најде нешто, а не сака да најде... Што е тоа?” „Вошка!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ели брзо се намести во скутот. Таа беше многу питома. Скоро со секого брзо се спријателуваше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Имале среќа мајка ти и татко ти, имале среќа, да не останат црни кукавици - си зборуваше тивко, тетка Рајна, сама за себе, притискајќи нѐ до своите скутови.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ѝ раскажа приказна на Ели, држејќи ја во скутот, ме пофали мене за двете петки на писмените работи од македонски и математика, направи некаков пудинг за по вечера.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тогаш се сети дека тоа со своето клунче го скинало и ѝ го фрлило во скутот цвеќето, како благодарност, а можеби и поздрав.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Повеќе