аларм (м.)
Треба да се ѕвони за аларм. Црн човек, кобра, гавран.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Таа вечер ни дадоа и добра храна и нѐ пуштија порано да си легнеме. На полноќ аларм!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во тој момент затреперува сигналната ламба во специјалното засолниште. Аларм!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Публиката беше како хипнотизирана - кога некој клинец палејќи цигара случајно го активираше противпожарниот аларм, никој не се ни помрдна.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Играчката може да е нов хемиски спреј за отстранување на дамки од вино од вашиот ќилим, или заштитен аларм од крадци чии сензори можат да откријат движење на глувче.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Не стигнав да повикам на аларм.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Секогаш се будам пред да заѕвони алармот за да ја изгушкам и да се погалиме.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
