проповедник

мн. проповедници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 15157
1. Лице што држи проповед, што проповеда.
Англиски: preacher Албански: predikues
Употреба: Религија
Примери:
Патувачки проповедници.
Тој бил проповедник на прост јазик.
2. Пропагатор, лице што држи морални поуки.
Албански: predikues, propogator
Употреба: Преносно значење
Примери:
Проповедникот зборуваше пре полн аудиториум.
Слично со: пропагатор (м.)
Изведенки
1. проповедница ж.
мн. проповедници
2. проповедничка ж.
мн. проповеднички
3. проповеднички прид.
проповедничкиот
Пример: проповедничка дејност