забел

мн. забели
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19634
Шума во која е забрането да се влегува (да се пасе добиток, да се лови), обележана со забелување на стеблата.
Англиски: reserve
Употреба: Екологија
Примери:
Зад потокот имаше дабов забел.