смрт (ж.)
Да, не од недостојна смрт... За насилнички дела отплатник беше, знаејќи да одмазди смртно за својата дружина цела, голем страв сегде ширејќи.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
За смртта тој не се решаваше прв да ѝ каже, од неа злото го крие, бидејки ѝ беше единствена потпора, левен, чедо на мајка си првно.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Нејната студена душа, гледајќи ја одблизу смртта - замрзнала сета.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
И тогај Силјан куртулисал од смрт.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
На местата свои јунаците гинат по долг и по судба се другари први, во смртта со усмев на усните минат, да не жугне врагот, од страв да се здрви.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
149. Српскиот цар Урош (1355-1371) владее во времето на интензивното распаѓање на оваа веќе разединета феудална држава; неговата смрт го означи крајот и на привидната централна власт на државата. 150.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
148. За да се убеди човек во тоа нешто, доста е да ја прегледа историјата на Немањиќевата држава од времето на цар Душана до смртта на Волкашина, особено периодот на распаѓањето на Душановата Империја.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зелениот здравец и горските цвеќа што дење и ноќе ве следеа верно, по смртта ви дарат пак чудесна среќа над вашите гробја наведени смерно.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Така, еден богат кожарски трговец по име Коста Шуменковиќ125 по смртта своја пожртвува 500.000 франкови за српските училишта.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А има еден збор: „Со дружина и смрт е мила“.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Кажете, браќа, кажете, кажете - па поминете - мене ме ништо не дига, мојата смрт е - карасмрт!“
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Но од смртта е посилна по патиштата борбата!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Како смртта вечна што е така борба долго трае.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Јас кога размислив подлабоко, дека вујко ти е причина за смртта на татка ми, длабоко се потресов и се покајав што така непремислено ти предложив.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Па што е живот и поглед стрелен ако не борба за народ мил: во дните тешки да бидеш верен, да развееш смрт над тиран гнил.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Смрт на фашизмот- слобода на народот, слобода за нашта Македонија.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Таму се вее крваво знаме, на знаме пише: Смрт на фашисти.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
с. Ореово, Битолско Во Преспанско сонце зајде И мрак темен покров фрли, a од мракот шум се дига смрт лоша уста зина.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Фереџе, пусто, фереџе, те колнам, луто те колнам, клетва од оган посилна, клетва од камен потешка, клетва од смртта пострашна!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Остана зад нас да пцуе и да заплашува со решетки и со бесилка и со смрт и со пекол.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
