свртува (несв.)
БОЖАНА: (Го свртува разговорот од опасната тема) Како е сваќата, свату?
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Доста очите не ги свртува на друга страна.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Меѓутоа, кога виде дека децата му се скрија во орманот не свртувајќи се, одеднаш стана и тргна по нив со очите полни со солзи од лутина.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Човекот ги свртува кон него само очите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога десната рака ја довлекува земјата, тој се свртува на левото рамо, потоа - на десното.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Таму нешто ја привлекува. Наеднаш, оживеана од изненадно чувство, таа се свртува кон Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Наеднаш Ана се свртува кон неговото лице. - Ти си растроен! Побргу в кревет!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Влезе еднаш во неговата врата, онаков русокос, извишен, сиот еден ластер, влезе сосема бесшумно и со една попуста желба никому да не му падне в очи, бидејќи имаше една таква ѕвезда, крај која не можеше да се помине, а да не се забележи, бидејќи сите се свртуваа по него, нешто ги принудуваше да се свртат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Огнот се свртуваше против него, тоа го доведуваше до беснило.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Големите деца се свртуваат натаму и остануваат занемени.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Се свртува кон мајка си: - Мамо, - вели, - ние имаме гости. – Нема ли да ги почестиш со колачињата?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Пак никој не се свртува накај него.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Џипот како пијан се заниша, па - свртувајќи настрана - удри во едно дрво крај патот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Коле се свртува и со цврсти стапки го пречекува: - Учителе, од името на сите, ве молам да нѐ земете и нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Добар ден; - ме отрезнува непознат глас. Се свртувам.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Мирче: Да. Јас не го сакам волкот. (Сашо малку се шета, размислува, а потоа пак се свртува кон Мирче)
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Бргу го свртува листот, да ја покрие.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
По него фотографот, ротниот, двајцата фелдфебели, ефрејторот. Фотографот излезе пред групата, застана свртувајќи се кон нив.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Бојан почесто застануваше, свртувајќи ги очите кон долниот крај на Рамни Ливади од каде што требаше да се појави џипот. Но шумарот се забави.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дедо Димо не знаеше што во моментот да рече, но набргу се прибра, па свртувајќи се наоколу и преместувајќи го погледот од еден до друг, како да ги брои, рече: - Вечерата ќе биде кај мене.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
