ноќ (ж.)
Размислувајќи ги овие зборови и друзи ноќта, Силјан уште во темни зори ја праштил в град и си ошол на еден ан кај што си одел секогаш.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Со тие зборови и друзи Силјан целата ноќ си ја поминал и одвај во зората беше мигнал малку, та кога се разбудил сонцето беше огреало.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Три дни и три ноќи што се биле и се тепале.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ТЕМЈАНА: А што е друго сето ова! Денес, на свадбата при првата брачна ноќ!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ти секако не ги гледаш, зашто твоите очи се устремени само кон една жена, твојата мисла е оптоварена со задоволството на првата брачна ноќ…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Оваа ноќ! Започнува крвавата пресметка меѓу робот и поробувачот!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Цела ноќ не спал. Од темни зори излегол...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МИТРЕ: Вистина, така е од ноќ кому му зинува уста да јаде ама адет е, останало да се стави софра.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ако сакаш цела ноќ остави ја вратата отворена и спи, никој ништо не ти гиба.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Се кати ноќта црна!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Се кти ноќта црна! Се ’рти карпа - мрак!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
И сепак, ајде, к’истраеш во век, ќе бидеш пазач на ден и ноќ, стра и трепет ќе сееш со ред, заклучен вулкан со грозна моќ. ***
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
О ти, моја душо страдна, О ти, ум мој – пламнат жар, не се нити сенки вијат, нити мајкин страден лик, туку, ах, е прво либе, сон не знае, гори в жал гради кине век да скрие – чека в младост ноќ и ден.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Немам сила... Срце пука... Еј, ми тежи тешка ноќ.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Женски глас се смее: Ајде ... ајде ... добра ноќ ... утре пак ќе се видиме ... Машки глас (тажно): Добра ноќ.
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Надвор се ширеше тиха мирисна ноќ.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но не беше Мече сам таа ноќ во бавчите.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И еве сега, без карти, застојани до отворениот прозорец, јурат со железницата низ темната ноќ, а прохладниот ветер си игра со нивните немирни коси.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- Илјада и една ноќ, Робинзон Крусо, Гуливеровото патување, Кожната Чорапа, Винету, Кралчето и просјакот, Сината птица... - Ги имаш тие книги? Не, искрено призав.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Надвор, во облачната ноќ, засипнато и грубо завива пес.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
