ќутук (м.)
Море ќутуци учам, ќутуци и цепаници. Каде ти е кадифето?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Сѐ ќутуци, околу мене, глуви, глупави! Да ме остават да се успијам. да задоцнам!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Со години ве учам на ред и чистота — ништо! Како да учам ќутуци!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
- Види го ти мечаров! Бабичката му донесла зелник, тој стои како смрнат ќутук.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Но само што направи чекор - два, изгуби рамнотежа: како ќутук тресна на подот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Шумарот беше натрескан како ќутук. Еднаш во годината е Илинден!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Глупак! Ќутук! - свика и се повлече во колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во песната на Абориџините задолжително има сврдле што прави дупки во совеста, има и ќутуци на кои се испоседната украдената стварност, има и дедовци кои претпладне коваат потковици а попладне учат да играат не лути се човече.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Не било баш или-или. Или ќе бидеш исправен како топола, или ќе завршиш како ќутук во некоја селска пилана.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Од тоа како лошо биле пречекани кај сватовите, па дека ресторанот е „селјачки“ избор на овие од кај момчето, дека порцијата била преполна, дека порцијата била „цицијашка“, дека невестата има фустан „буди Бог с нама“, дека погачата од свекрвата не можеле да ја скршат оти била ќутук, дека не бакнувале рака или „пу бре, да се бакнувало рака во ова време... јаз’к“!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
