штоф (м.)
И кога купуваше штоф за одело секогаш говореше, божем се шегува „за четири сезони“.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Најсетне запре на еден пепита штоф со црни точкици. Го купија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Штофот, тоа е некаква мекост, темна како ноќ што гали и смирува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го викаа Штука, а тој правеше фодулок со спортските панталони до коленици и тука собрани, сошиени од војнички штоф, и во италијанските шкарпи и чорапи високи по цеваниците и сѐ друго војничко и прекроено на себе. Тоа траеше првите години на војната.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Иако нигде не е запишано како сум облечен, знам дека го носам кафениот костум, оној што го сошив во Шнајдерската работилница во Гаково од оние три метра штоф што беа главна награда на новогодишната лотарија кога ја пречекувавме оваа 1951 година во културниот дом на селото.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Стариот човек носеше пристоен темен костум и црна штофена капа турната назад над сосем белата коса: лицето му беше црвено, а очите сини и полни со солзи. Баздеше на џин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Со себе поносев многу работи, Шнајдерот ми соши од негов штоф панталони, капи и имав многу волнени работи, плус дванаесет чифта чорапи, имав сѐ.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Велат го возвишиле во некаков важен службеник. Издавал точки за штоф.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но, таа знаеше како да си ја фати прекрасната костенлива коса и да ѝ даде убава форма, имаше префинет вкус како да се облече, како да комбинира бои, дезени и штофови и да изгледа беспрекорно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Нејзиниот сопственик беше присутен на ревијата како почесен гостин кој овозможи штофови и изработка на голем дел од моделите во неговите простории кои беа опремени со најсовремени машини од Кемниц, Германија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Оваа шанса за работа за неа беше повеќе како забава, бидејќи многу го сакаше модниот занает и светот на кој тој занает припаѓаше: боите, новите форми на моделите, текстурите на штофовите, деталите на чевлите, накитот, украсите во косата, движењата на манекените, атмосфера на припремата, изненадувањата кои се случуваа на секоја ревија, динамиката на работата која во себе носи големи тензии но со тоа и нови плодови на креацијата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
