шлака несв.
шлаканица ж.

шлака (несв.)

Војниците се шлакаат во реката, се засркнуваат од залетната вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си го ишлака вратот, образите и замина кон пештерата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што, да не ме исклучат од партија, велам и само ја шлакам в образи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само иронии можам да претставувам, да шлакам по платното, тоа заслужуваат овие неранимајковци – со возбуда во гласот додаде. –Во трите галерии пројдов!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Не одам, - се спротиви девојката. Но тој тогаш ја зашлака како што се шлака мало дете и таа сета потресена тргна горе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)