шејтан (м.)
— Бак, бак, бак, шејтан — ѓелин1, — процеди тој преку двата предни заба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ни пари видов, ни пари зедов, но, ете, со тие шејтани не се излегува на крај.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Командирот поцрвене како пиперка и луто викна: - Сус, бре шејтан!30) Што лажеш!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
„Шејтанот бега од крст. негов белег е чалмата.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Потоа со ножов ќе ти одбележам крст врз чело. За да те препознае твојот шејтан.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Кога шејтанот го споменува името на мојот алах, ќе се тркалаат глави. Прашав за Сафет-бег. Го познавате ли?“ Молчевме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ќе викале по тебе: „Еве го шејтанот, еве го Ване-јарето!“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Не знае таа со мене, како што јас знам со неа. Од шејтан донесена, на шејтан нагазила.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Господ? Кој господ? Шејтанот тука реди работи!“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тој шејтан Ибраим-ага само ме лути, подобро да пцовиса.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Мојот еким, оној шејтан Ибраим-ага, ја мачкаше со масла, со ума, ѝ читаше од Коранот, ама кожата се збира.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се привикнав да постојам
ексклузивно, на Погибел
дури времето се мереше ноќе
како жена
дури со змијата ме споредуваа
со фалусот и ламјата
ја усовршив техниката
на помрачувањето, прељубата
немам причина да се натпреварувам
со луѓето, не ги обожавам идеите и предметите
како нив, но и мене ме застрашува
Диве, Ероте, песјата страна
на жедбата, ненаситоста, иштафот
и мене бесови ме беспокојат, лунки
Шејтане, постојано сакам нешто младо
- Новина, Полутка, Полнеж
устата ми запени од подигање удини
јазикот од каскање, чинки чинење
од вдахновение и празноверие
и мене ме плаши изгревот на зајдисонце
коцкањето со светлоста
за само три дена лажовен
три дена налуничав
три дена трикрак, троглав жив-отец
и мене ме тревожи што долго
веќе многу долго преврат нема
вртолун, бела ноќ
на мојов месечински, на твојот животински појас
вртелешко вселенска, машка анатемо
Сонце мое.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
На Бог му пркосат, клеветат и мамат горделиви среброљупци со суети полни грабаат плодови и шејтанот го слават болни од алчност, подмолни и злобни Вавилонци бдеат над мрачното небо морално да нѐ осакатат и збришат но пирејот нема намера да згасне Господ го создал да живее вечно
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Шејтанот не влегува во куќа полна со деца! ! (курдска поговорка) (Пократка верзија од листата на толкуваните османски турцизми на Татко и Климент Камилски.)
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
