чувар (м.)
Тој веднаш се поиздвои од чуварот и, здиплувајќи го челото, подзастана до Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Глигор крена рака. Јадра тешка тупаница се сруши на кревкото раме од чуварот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И сето тоа стануваше толку бргу, што остана мошне зачуден кога чуварот пак ја довлечка растргнатата светлина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Чичкото чувар го виде, потрча по него и му рече: „Дојди да ти го измерам грбот, невоспитанко!“
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Замислете еден таков човек да биде чувар на вашиот сон, каков ќе биде тој сон?
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- Оф, проклето брашно, - воздивна гласно и се помести, зашто во тој миг спроти него полека доаѓаше ноќниот чувар.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тргна по удолнината и, кога стигна на раздрумот, пред неа излезе Кузе - сега еден од чуварите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Некое време чекаат да се отвори портата и да ги прими внатре на Имотот, а потоа однатре, од зад портата, се слуша гласот на Васила Митрески, тој е втор доверлив Максимов човек на Имотот и дека е алипен на едната нога чувар е на сиот куќен имот Акиноски, па затоа единствен тој во овие погани времиња ги има во себе клучевите од сите имотски порти и визбите: Вие сте, господару, прашува Васил. Ние сме, вели Максим.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
9. Ами, грабнувањето на Јагна Машаловска, пред Водици, додека го сучеле конецот од куќата на ланскиот чувар на крстот, до куќата на новиот чувар на крстот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како што чуварот ме здогледа така истовремено вресна и прсна да бега по ходниците викајќи: - Вампир! Вампир во Парламентот! Ај анасана!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Што да ти кажувам, - ми вели тој рамневејќи се. – Јас не сум со нив. Јас сум другар на чуварите.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
По нејзините страници ќе свијат гнезда питомите чувари – летачи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Со ширењето на информациите - било да се работи за корпорациски планови или строго доверливи владини операции - тие веруваат дека можат да го спроведат овој нов техноестаблишмент почнувајќи со бенигни социо-политички чувари способни за запирање на глобални операции, до анархисти кои се одмаздуваат поради масовната алчност со пустошење во компјутерските системи - или електронски терористи, подготвени, желни и способни да се осигураат од непријателите со едноставно блокирање на системот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Презимето на тој човек беше Сухов - така барем го нарекуваа манастирските чувари.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За нив, со поимот култура веќе не треба да се потиснуваат предрасудите и незнаењето туку, во нејзината несведлива особеност, треба да се изрази единствената душа на народот чии што чувари се тие.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Со германскиот романтизам тоа се извртува: како повластени чувари на Volksgeist-от, правниците и писателите ги побиваат пред сѐ идеите за универзалниот разум или идеалниот закон.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се зазоруваше... На крајот на Пасажот го станавме чуварот за да ни ја отвори капијата. 134 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Издивна длабоко, тешко и продолжи: „Присетувајќи се, кутриот, на птицата и гледајќи што му се случи, му прелета за миг мислата: случајно ли ја остави чуварот вратата отворена или намерно?“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сите телевизии фураат идентична шема, сите весници исто (па го има ли тоа негде, два кретена со, до скоро, потполно исти текстови - од кои зрачат бескрајно мрзоволие и тапост - во ист ден 40 години да се појавуваат ко тотална навреда за било кое чувство за плурализам и две страни на било каков аспект!?), сите културни списанија се исти, државата е исто што и невладините организации, фондациите личат на министерства, ко да сме чувари на најсветата ебена вистина во историјата на човештвото, толку проклето оркестрирано сѐ изгледа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Овие археолошки антиквитети се препродавани на аукциите, заштитени од вооружени чувари во подрумските галерии или во палатите на богатите колекционери.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
