чеканче (ср.)
Сламарица, мангал, стар можеби како и Адам, мало како детска играчка масиче претрупано со клешти, чеканчиња, клинци и конзервени кутии со боја и туткал.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Првите ја вадеа рудата од тунелите, а жените, и децата од дванаесет годишна возраст со чеканчиња ја чистеа во бараката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И сѐ ми чука, удира некое чеканче, потковува нешто на празното место од ногата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Железничарите удираат со чеканчиња на тркалата под возот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
При секое влегување во даскалницата, Петрета го наоѓавме со камена плоча на скутот како ја глода со тоа едно максуз направено чеканче за кошање камен.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Ене, на онаа полица имаме секаков алат: метро, пила, чекан и чеканче, клешти, дури и моторцангли, сврдел, турпија, кутија со клинци и завртки од разни големини.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
На троногалче седам и сеирот си гледам и немам што да правам па во оган дрва клавам и се мавам со чеканче по колено за да видам дали ми се добри рефлексите.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Го гледам американското знаме и одеднаш ми се причинува дека наместо бели ѕвездички гледам црвени српчиња и чеканчиња.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во рацете држат чеканчиња поткренати нагоре како да се закануваат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
„Браво, бе, машко!“ го чув и видов Стојан Козето седнат на триножното столче едно педесетина метри над мене во воздухот, со престилка на себе и шило и чеканче в раце, “ама поќе ништо не ми треба! Сѐ имам дестур!“ и широко насмеан покажа на куповите ѓон до себе.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
