цивил (м.)
Покрај ѕидовите, помеѓу зафатените столови се движеа офицери, полицајци и цивили.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Цивилот им преведе и им објасни.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Командантот говореше и поставуваше прашања, а цивилот преведуваше.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Ти ли си тој пеливан? - рече цивилот. - Ние тебе ќе те научиме!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ако цивилизираните земји сакаат да се вратат кон друидските ритуали на бесење или да пијат крв со Ацтеките и да ги појат боговите со човечка крв, тогаш најнапред нека видат што всушност јадат и пијат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Неговиот глас, метализиран од појачалата, татнеше набројувајќи бескраен список од злосторства, масакри, депортации, грабежи, силувања, тортури на затвореници, бомбардирања на цивили, лажна пропаганда, непредизвикани агресии, прекршени договори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ете, така почна и во нашата улица колерата со нејзините умирачки. Ги погребуваа и воените, и цивилите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Според документот се предвидувало сите германски цивили да ја напуштат својата работа и да им се придружат на вооружените сили, а сите способни мажи вработени во неборбените служби можеле да бидат испратени на фронтовска линија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Нешто повеќе, како одговор на злобната насмевка на некои од присутните цивили (повеќето Европејци), јас нарочно ги раздвижив усните и давав изглед како да се смеам.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Директорката на програмата ми забележа дека сум постапил многу наивно кога сум го оценил онолку позитивно и дури препорачал за гледање филмот „Ние сите сме убијци“ во кој некогашните борци за слобода, во Франција, сега, како цивили во животот наеднаш стануваат убијци!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Хм, умен, се пази, си велам. И така, по кусо време, таму видов двајца луѓе во цивил и еден полицаец во униформа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Некои униформисани началници, некои цивили, влегуваа и излегуваа одвреме-навреме низ дворишната врата на участокот, без да обратат видно внимание на задржаната група.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Најпрвин кај нас донесоа 29 цивили со ампутирани раце и нозе, а подоцна на 8 октомври повеќе од 150 партизани, заедно со околу 2,5 илјадниот транспорт што стигна во Швиноујшче со бродот „Кошчушко“.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И лошо се чувствувавме затоа што одеднаш станавме цивили и чудно ни беше без нашите војнички цокули, панталони, блузи, капи, без наредби и команданти и бевме среќни што останавме живи...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Слободата на движење од полноќ до сабајле скоро секогаш беше нарушувана од џандари у цивил кои хараа по скотските улици, но никогаш немаа мадиња да навлезат во пограничните скотски села каде наголемо се продаваа сите видови дрога.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Вади лична карта. - Да не имаш некои недозволени средства у тебе, го праша џандарот у цивил кој гледаше ко теле у личната карта.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Во политичката анализа за расположението на народот во Македонија, тој ќе истакне дека „поголемиот дел од цивилите ги имаат почувствувано ударите на војната и сега се подготвени за формирање сопствена влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Има ли надеж за сирота класа да има редовно бифтек на маса сувите корки за душмани клети плавуши лажни да станат бринети Има ли куртул од градскиот крем безлични курви со ефтин парфем има ли куртул од сиот смет самопрогласен лажен џет сет Од Долно дупени па до Прдејци стигнаа субвенции за земјоделци наместо трактори купија вили слекоа опинци станаа цивили
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Макар окупатори, француските офицери, од резервниот состав во цивил носители на различни професии, во најголем дел интелектуалци, беа добро примени и почитувани од населението, додека командантот на зоната, подоцна бригадниот генерал Едуар Огист Иполит Мортје, го имаше Татко за свој преведувач.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
