цемент (м.)
Близу Лајпцишкиот велесаем се издига една вистинска грамада од камења и цемент, висока стотина метри, со огромни човечки фигури, но чие плато можат да застанат наеднаш стотина луѓе и одозгора да уживаат во панорамата на Лајпциг...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Слепци, каква полза од цементот, кога веќе час подоцна никнале уште илјада такви места.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Гавранот се покри со паунови пердуви: ги опчинувал ноќе жените и им земал залог, медалчиња од времето кога селските активности ловеле контрабандисти, крадци на цемент и тули за здружниот дом; со медалите се присвојувале и секакви значки, конгресни, градителски, слетски.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Скришум, со блесок во очите, додека родителите весело дрдореа со старецот, гледаше како мравките застануваат, затреперуваат, и се спружаат неподвижно на цементот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во него имаше три златни шипки, зацврстени со контактен цемент.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тоа беше една огромна пирамидална градба од блескаво бел цемент што се издигаше, тераса по тераса, триста метри во височина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Материјалот го имаат и ќе го имаат при рака - големи доводни цефки ф-150, цемент и вентили за каптажата што, се разбира, се изведува на самите извори и на речиштето, потоа за првиот мал резервоар и натаму за неколкуте стопирачки шахти и, најмногу, цемент и градежно железо, за големиот резервоар на височинката над Маказар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Земјата беше црвеникава и стегната како цемент, а публиката си беше сѐ уште тука.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Едни копаа, други правеа цемент, трети ѕидаа со ред: бетон, железо, железо, бетон.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ама тоа не е да се искилавиш. Како кога креваш вреќа цемент, туркаш количка камења или носиш самар тули.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Низ сиот тој простор Милан имаше изградено мали базенчиња од тули и цемент, куќички за птиците како мали колипки обоени со зелена и бела боја, хранилки за птиците, како минијатурни закачалки што висеа на гранките од дрвјата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И неговите пријатели, кои го сочинуваат неговиот свет, исто така се луѓе како него, водоводџии, малтерџии, молери, дрводелци, електричари, мајстори за покриви на куќи, и луѓе што го снабдуваа со тули, цемент, вар, песок, дробен камен, тер-хартија, железарија и дрвена граѓа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се чинеше како таа да беше дојдена од некој мистериозен шумски предел за да донесе малку од легендарното богатство во оваа сурова околина од железо и цемент.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Помисли дека парите со кои беше платено палтенцето, Никодин ќе ги претвореше во вреќи цемент, а мајка ѝ во неколку кубици дрва.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
