христијанство (ср.)
Дојдоа Турците: се зафати борба помеѓу христијанството и муслиманството, борба помеѓу крстот и полумесецот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За илустрација на одот и на резултатите од борбата меѓу стари и нови течења доста е да се потсетиме за борбата на христијанството со паганството, реформирањето на Русија од Петар Велики, преродбата на Чесите, Литовците, правописната реформа на Вук Караџиќ итн.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Литературните обиди на македонските пишувачи во XIX век, за жал, немаа такво значење за да добијат следбеници, затоа ако и сега во XX в. гледаме некои обиди да се пишува на македонски, тоа не се прави свесно и од некакви патриотски влечења и цели, ами само за забава; 159 Во тоа се состои разликата на нашата, т.е. македонската духовно-национална преродба од онаа на другите православни словенски народи, со други зборови: како што понапред ние постепено и први се просветувавме со христијанството и со писмото, а другите Словени – по нас и набрзина, така пак сега, во времето кога сите православни Словени постепено си изработија свои литературни јазици, свои богати литератури и постепено изработени правописи, ние остануваме поназад од сите, тукуречи без литературни традиции – не затоа што ги немаме, а зашто го забораваме своето изучувајќи го туѓото.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бонети рече: - Не ја исмејувам, но знам дека христијанството се засновува на суровост кон себе, на страдање, на лишување од сите благодети земни, на лишување од сѐ што примаат сетилата, потиснување на радоста, на желбите, на волјата, бегање од стварноста, презир кон телото, живеење само заради душата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Она што ме приближи до христијанството е отелотворувањето, а не спасот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој е очигледен во мисионерскиот полет на христијанството, или во Виландовата изрека дека “само вистинскиот космополит може да биде добар граѓанин”,6 или во уверувањето дека науката и рационалноста се добри за сите култури и дека на крајот ќе надвладеат насекаде.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Обидот на Аристотел поинаку да му пријде на односот меѓу душата и телото и да го надмине остриот дуализам на Платон, со појавата на христијанството паѓа во заборав.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Нашиот народ уште во првиот век од нашата ера го прими христијанството од Свети Донат и Свети Асти.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Албанците уште во првиот век го прифатија христијанството.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Католичкиот и православниот павилјон беа тесно поврзани претставувајќи ја религијата на христијанството во Албанија и нивниот атеистички отпор против нив.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Христијанството никогаш не се пресоздаде во татковнина.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Христијанството е метафизика на личноста. Енциклопедијата не е знаење туку - помнење. ***
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Трагиката на родната земја, под сталинизмот и внатрешниот ѕид од седумстотини илјади бункери, ја видов и ја пренесов низ глобалната метафора на Атеистичкиот музеј (во книгата со истоимениот наслов) во Скадар, изграден со цел во првата и последна атеистичка држава во светот, идеологијата да го преземе местото на трите религии (исламот и христијанството, со православјето и католицизмот).
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На пример, како нашата култура, која се вика западна и која се потпира на христијанството, го третира местото на човекот наспроти природата...
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Неговите ученици почнале да формираат цркви и да го шират христијанството.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Напоредно со случувањата во западна Европа и на тлото на Балканот и пошироко, освен промени на политичко поле, биле преземани и активности во ширењето на христијанството и писменоста меѓу Словените.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Со неговата мисионерска дејност биле поставени основите на христијанството во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Тврдеа дека во христијанството трагичното е поништено: оние кои страдаат или се виновни и казнети со страдања, или пак, ако страдаат без вина, тогаш ќе бидат наградени во задгробниот живот и нивно ќе биде царството небеско.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„А уште завчера ме уверувавте дека христијанството е во корените на вашиот народ уште од првите години по Христа“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И така, борејќи се со џиновскиот лист хартија, на крај лидерот успеа да излезе од нејзиниот вртлог, т.е. фишек, а за тоа му беше потпомогнала и луцидната идеја, која во нивните обичаи и верувања го заменуваше светиот дух од христијанството.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
