фронт (м.)
„Празна раница не чува граница“, почнаа да се читаат пароли по буките на Кравица, Петерник, Соколот и Добро Поле, изрежани со штиковите на гладните војници од оваа страна на фронтот и се зачестија „мечките“ каде што имаше Германци, а бугарските војници со „дикат“ дигаа сѐ што имаше за јадење од нивните магацини и кујни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бегаа уште од Прилеп ни непојдени на фронтот, кој беше далеку од север од Мариово.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Рикаат топовите, трештат бомбите, но фронтот си стои на истото место.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас бев штотуку дојден од фронтот, уште груб, острвен, со сета душа потоната во крвје и сосем одвикната од бледите лица на Софија, со нејзините женски тоалети и парфеми...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
И тие немаа зашто да го држат својот фронт.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беа на фронтот. Се биеја со Италијанците, но фронтовите се израстуруваа на ден-два.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, денот си врвеше по старому и барабанџијата со својот оптегнат глас ја најави пак вечерната конференција на Народниот фронт,а на светлината од газиените лампи и вечерта сите селани продолжуваа да молчат и да чмурат со своите цигари во ќошковите на единствената поширока училница на основното училиште, како секоја вечер, ниеден од нив не велејќи НЕ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Едно утро, кога по фронтовите војниците ги зедоа своите пушки, готвејќи се за нов бој, останаа зачудени: во секоја цев - маслиново гранче!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Повлече прво една линија попреку а потоа од двете страни и наредни чаталчиња. Тоа беше фронтот од каде што доаѓаа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Жената тогаш се сврте да го фати девојчето за раменици и да го повлече пред себе, но дури откако си го врати погледот кон фронтот се сети дека нешто здогледала.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Братучедите тогаш забележаа дека на улицата под авлијата се собрале едно чудо селани и занемено гледаат кон молкот на фронтот што сите нив ги удираше в лице како некоја пареа од отворена утроба.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Во тоа време кога Бандо и жена му ги сонуваа овие соништа, војската крстосуваше низ селото: одеа на фронт, се враќаа, пренесуваа раненици, довлечуваа оружје; се слушаше далечно пукање на топови; луѓето се качуваа на планината, одеа со чунови по езерото да чујат што подобро, се будеа ноќе кога пукотите на топовите ќе се огласеа поблиску, и со нетрпение чекаа да се пробие веќе еднаш фронтот, да дојдат сојузничките војски од Грција, да им дојде крај на овие исчекувања и маки.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Сега започна да гради грчки утврдувања на фронтот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Во тие денови од фронтот се врати и ветеринарот Скрез; им ја фрлил на Французите бугарска пушка и се предал.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Но во војната кога мажите ги одвеле на фронтовите, немало кој да ги обработува градините со ружи, па тие се оретчиле, а по војната тешко се обновувале.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Сигурно фронтот ќе се премести кај нас, вели Лазор Ночески. Сигурно сакаат скриен пат за бегање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Си молчи тој, на друго место се загледал, се зафатил. Може со војските, со фронтот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Така, велат тие, нашиот фронт е и твој фронт.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И одново тука, меѓу раздомените, кои со секој ден што одминува ја губат и надежта дека ќе се вратат на своите пепелишта и живеат со своите спомени и секој ден чувствуваат дека нема ништо пострашно од празнината, таа, меѓу овие старици и снеможени мажи, меѓу вдовиците и жените одделени од своите мажи, меѓу жените што секој ден намнисуваат за своите деца што се наоѓаат на фронт или под туѓи поднебја, меѓу постојано расплаканите и разврескани деца, сега се чувствува сосем сама. Сама.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Стигнавме ли во Елбасан, по телефон ќе му се јавам на командирот на втората колона во Корча да ми прати друг шофер. А ти на линијата, на фронтот!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
