учтив (прид.)
Итриот Ерменец има причини да биде спрема него повеќе од учтив одошто е потребно.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Премногу учтиви, сите ние во некоја мерка сме следбеници на Пруст или Бергсон; мислиме дека во нас постои нешто, што не може да го пронајде излезот во просторот, некоја „должина“ која во својата природа е повеќе музичка, отколку што е ликовна, која во суштина не може да се замисли.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Секогаш кога ќе ги чујам луѓето како велат дека не можат да комуницираат, си припомнувам на една реченица од социјалниот сатиричар Том Лерер (Tom Lehrer): „Би сакал сите луѓе кои се жалат дека не се способни да комуницираат да бидат барем толку учтиви да замолкнат.“
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Татко ти беше дури и премногу воздржан, со резервирана насмевка; сите свои постапки како да ги држеше под контрола, па сепак беше и прилично учтив и внимателен; дури не ме ни праша што готвам за ручек а тоа беше неговото прво прашање кога ќе влезеше во собата; веројатно сметаше дека и ручекот е домашна тајна; само се накашла погледна лево- десно, и изгледа се сети: отиде лично надвор во тремот, го поткрена капакот на тенџерето, а јас го дочекав како и секогаш со онаа моја забелешка "виде?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За дамите од Институтот, Полјаците се учтиви, културни, иако се од наш сој, словенски.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Секогаш доволен од себе си, учтив и внимателен кон сите, особено кон своите другари, тој во кружокот на гемиџиите беше најсимпатичниот, најсаканиот главно поради неговиот голем идеализам, скромност и добрина“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Половина час во таксито, со Ева, Лех и возачот, бргу ме увери во точноста, но и во непотполноста на препораките на сопатничките од авионот – Полјаците се учтиви, но и весели и зборлести.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ѓорѓија учтиво се насмевна.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И така учтиво се криеме едни од други, гледајќи како комшиската коректност го убива комшијата во нас...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
- Извинете, - зборна тој учтиво - вие одовде ли сте? -Не. - Тогај кажете ми до кога ќе нѐ тормози оваа судбина?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Момчето дојде и учтиво праша дали завршил со разговорот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Па, знаете соудруг Павел, вашите соседи се жалат дека кај вас е многу бучно и замолија да ви кажеме да бидете потивки... – не рекоа да престанам да примам гости со кои во соседството мислеа дека ширам некој вид неморал и дека тоа потпаѓа под закон, туку од околу, тивко и учтиво, како што личи на добро воспитани луѓе, нели.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Службеникот учтиво му врати дека никогаш не е ни рано, ни доцна.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Зборувајќи така со мазен тон на човек кој насамарил некого, врагот мошне учтиво се поклони пред трговецот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Цветовите изгледаа толку чудно што трговецот неволно запре, ја симна својата шапка во форма на печурка и учтиво праша: – Пресветли, кажете какво е ова растение?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Кога дојде Христина тој се поздрави прво со неа, им ги бакна рацете на младите дами, учтиво ги поздрави и си замина.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
