убост (ж.)
Годините не ја намалиле онаа убост; на лице свежест се гледа, младешката сочност не ја беше сменила грубост.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Легенди денес, Пирин, се шират за Јане, борци, убост и лад, - колку си, колку прекрасен Пирин и вечно убав и вечно млад!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Но кралот беше убост, Пенчо страшило.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Искрено речено, девојките беа и единствената убост во домот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Кој ќе не најде Штом од убоста сме украдени.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Ноќта ѕвездена, денот темен, Темното денот го слави, Со пожари и поплави; Со таги, врз плаштот земен На кој се накотиле и сплотиле Болки и рани, неразбрани Поети, мислители, исцелители Врз, тајните на животот задумани, Склупчени среде денот темен, Заборавени, во тага оставени Под небото ѕвездено-извезено Од знајби, мисли и умности За да редат убости молитвени Со кротка благост изустени.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
О, сладост На Новото О, убост На болното И вечното Лудување. клучар Темнеам Заспан Студен Сал мојот Клучар Темничар Буден. не се ни родив Не се ни родив Не бев Ни Бил.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Го гледам и не можам да му се изнагледам, не можам да му се изнарадувам на убоста, на красотата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Се пресели таа убост од платното во очите на Сликарот и го смири.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Манастирската убост, тишината и спокојот, ги продадоа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Да беше дошла зиме, кога и убоста е некако притеснета и скрита во себе, можеби немаше така да го порази Соколета уште од првиот поглед, ќе свикнеше тој постепено со нејзината појава како со нешто обично.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Заоѓање_Стерна
Здивени од ужасна убост -
сурија коњи на литицата
се успиваат со две езера
во очите, а третото
го сонуваат. 32
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
„Јазикот е нашата снага“ 16
Врати му ги редот и убоста
збери ја разнообразноста
не отфрлај, памти
затоа што:
се возобнови ли јазикот
ќе опстане – со време
народот
ќе се осмисли светот
а можеби и државата!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Прагот на очекувањето е изневерен. Неподнослив шум.
За миг сфаќаш
- немоќта е безмерна пред убоста.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се чинеше, Орде барем така си помислуваше понекогаш, а и сега кога нункото му кажа за нејзината љубов, - дека тоа заправо не се татко и ќерка, ами дека е тој некој силен и лош змев што ја грабнал неа, убава девојка од далечна земја, и сега веќе двата остареле во оваа куќа, загинала и неговата сила и нејзината убост.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Живеевме, живееле, живеат со страст на бујна грива Во убоста на утро со кошула распетлана до кожа.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Цитирам: Радост бистра, убост чиста сестро Оделисида опивна си моќ што плиска, в занес си поезија.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Чувство на возвишена убост од преголема емоција, таква каква што има виолината на Паганини кога ја свири најпробојната мелодија, онаа која те приближува кон вечноста, онаа која те прочистува до сржта.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Беше магија што многумина ја сонуваа и сакаа да ја допрат и да ја почувствуваат нејзината убост и мекост.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Конкурси на регионот, Балканот по битки и рани отворени, за убост жеден, слави. Филм, режија, поезија, драма и новинарски статии...
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
