трпение (ср.)
Тие се пред нас, на секоја стапка и во секое време можеме да ги имаме, само треба да ги побараме со повеќе трпение, волја и идеализам, многу идеализам, та така животот да не ни оди напусто и без цел...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Молчелив, тој работеше со невидено трпение.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се сети со какво трпение и љубов свиреше тогаш...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не сакаше да го пренебрегнува сето тоа, но често немаше трпение.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Го слушаме капетанот, вреска силно и наострено, а крај него толкувачот, што го довеле од некаде, преведува: - Трпението дотраа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Само имајте трпение и ќе видиме! - дополни Огнен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Но за сè требало трпение и чекање: подоцна го смилостиви господ срцето и ѝ даде машко.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Штом ќе изгубев трпение, ако за нешто ми досаѓаше, веднаш ќе се сетев колку и таа е осамена, без мама и сѐ ќе ѝ простев.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Човек треба специјално да се вооружи со трпение, ако реши да купува било што - од леб, заленчук и овошје, па сѐ таму до најобични нешта во трговските магазини.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го чекаме возот и нѐ издава трпението.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таков беше тој Јоше. Немаше трпение нешто да каже со зборови иако сите го сметаа за умен човек.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И големо трпение.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Дали некој наскоро ќе има трпение да го прелистува кој знае кој по број том на Енциклопедија Британика барајќи ја одредницата која му е потребна, па потоа следната која е во некаква врска со она што му е неопходно, доколку со притискање на копче обете ќе може да ги добие паралелно на екранот, или сукцесивно повеќе од нив, па и измешано.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Дури и Рафаел го губи, цртајќи ги нацртите за фреските за ватиканската Stanza, трпението за милност и достоинство кои и нему му стануваат напорни; во приказот на потопот се гледа склоност кон апстракцијата, радост и уживање во храброста, во насетената снага да се совлада не само убавината туку и Горгона, она стравичното.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Мрзлив неранимајко! Тој го искушуваше трпението на персоналот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Трпеливоста кон другиот е луксуз на оној што нема страв за докажување на својата волја, поточно, на оној што знае дека со сигурност може да го брани својот идентитетен интегритет и да го докаже својот праг на толерантност секогаш кога непријатноста во однос на другиот ќе ја пречекори мерата на неговото трпение.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
- Што, што? Кажувај ми, немам трпение!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Таа немаше трпение.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ги гледав како постепено пропаѓаат, како цимолат, ползат, липаат - и на крајот тоа не беше со болка или со страв, туку само со трпение.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но тој сите тие удари ги примаше со некоја селска рамнодушност, со селска упорност: беше жив пример дека селаните имаат посилен организам од сите други, дека имаат подобри нерви, дека во крајна рака, имаат и подобра интелигенција, дека кога им говориш нешто, низ едното уво им влегува, а низ другото им излегува, и дека нивната филозофија трпение- спасение, редовно дава плодови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
