телесен (прид.)
Со народниот јазик ние ја освојуваме психологијата на нашите татковци и предедовци и стануваме нивни духовни наследници, како што сме со снагата нивни телесни продолжувачи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Несмасен и збунет Арсо се движеше без телесна тежина и сиот беше само некаква намера, некакво демнење и страв за нешто.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Уште ако ја дадеме неговата јако развиена телесна градба ќе ни биде јасно зошто толку голема беше неговата фигура во очите на тие што имаа работа со него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тоа е миг кога окото човечко е под опсада само на едно делче на светот пред кое другите нешта престануваат да живеат - светлоста се повлекува во темница, звукот се затвора во школка на тишина, мислата останува скаменета, нема небо, нема земја; сѐ е магла во која, дури и без тебе телесен, живее единствено предметот на твојата еуфорија со која само среќните старци и се предаават на смртта.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Останавме само по гаќи, што се вели, во својата телесна сиромаштија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во третата фотографија млада жена го препознавам ликот на една моја поранешна девојка, со која ме спојуваа екстатични мигови на телесна страст, а ме оддалечуваа баналните љубоморни потпрашувања.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
1. Терапевтот ги следи телесните знаци меѓу учесниците во терапијата, за да види колку брзо дијалогот се движи кон нови или застрашувачки теми.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Говорењето на функционалниот јазик, со кој ги извршуваме секојдневните работи, вообичаено е споено со силно пригушување на придружните телесни состојби.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Овој јазик многу моќно ги координира телесните состојби на учесниците во дијалогот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Додека алкохолот ги разврзува јазлите и ги кине инхибициите создавајќи ексцитации и добро расположение во друштвото, и привидно подигајќи ја душевната и телесната снага на опиениот, опиумот омамува многу посилно и ги отстранува непријатните впечатоци, предизвикува еуфорија, која стреми да се проживее во осаменост, потиснувајќи го истакнувањето на личноста“ (Flury).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сепак, индикацијата ESQUIVONS - “да избегаме мудро и со презир” - ќе ја надмудри таа перверзна привлечност, било да е таа телесна или естетска.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Потоа Гринавејовото инсистирање на материјалната опипливост - неговата склоност кон румено месо, меснати тела, неизделкани лица и таквите телесни постапки како плукање или мочање - пред сѐ потсетуваат на разгоропадената, висцерална уметност на Џекоб Џорданс.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Целото придвижување на денешната психијатрија, епитемизирано во DSM-III прирачникот кој е преведен на осумнаесет светски јазици, е во тоа што таа ширум светот го пропагира лишувањето на човекот од неговите цивилни слободи, од неговиот хабеас корпус; плус насилна хемикализација, заточување на луѓето, примена на електрошокови и мачења што не предизвикуваат телесни повреди, а сето тоа со цел да се хомогенизираат луѓето што не се наоѓаат „на линија“. 60 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Според Бојс, виталната топлина, инхерентно духовна, била извор на полноти јата на телесното и духовното постоење.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога немите луѓе зборуваат со својот телесен говор, тоа е реален говор а не хендикеп, тоа е прв говор и прво писмо.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Имајќи цврста телесна градба, имаше осум љубовнички.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Телесната работа ќе се смета за примитивна форма на ропство.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бидејќи филозофијата од неа не барала врз основа на фактите, на некој начин и во одредени точки, да го дефинира и определи взаемниот однос на менталното и телесното, науката се определила провизорно да делува така што нивниот однос го зема за совршен, т.е. како меѓу нив да постои еднаквост или дури и идентитет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Оваа временска единица е лична мерка која проистекува нечиј сопствен телесен ритам: работата на срцето, дишењето, или други физиолошки феномени.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Мислам дека поинакви рамки можно е да се бараат само вон христијанската традиција која го фиксирала нашето чувство на тело, потаму на исток и во традиционалните општества воопшто коишто развиле побогата традиција на телесни техники.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
