счудоневиди (св.)
Им се кара тивко касиерот и самиот счудоневиден, не истава очи од трубачот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Кога пред заминувањето, полковниците влегоа во одајата каде што спиеја да си ги земат торбите, се вчудоневидоа: во одајата наредени беа едночудо крстови: по масата, по прозорците, по ѕидовите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Мисли некој ќе му се уплаши. Ама кај мене нема пет-шест. Кога го подбрав - се счудоневиде.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)