станичен (прид.)
Станичен перон во птичја перспектива. Сивило на есенски ден, некакво синкаво испарување и едноличен, речиси зарипнат женски глас: ВОЗОТ ЗА БЕЛГРАД ПРЕКУ КРАЛЕВО ПОСТАВЕН Е НА ТРЕТИ КОЛОСЕК.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Надвор времето гризе со подноктичав студ; ветерот ја кубе сламата од отворените вагони и ја пика в очи, в уста; тие што можат да одат, брзаат што побргу да се пикнат во станичната просторија.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Халата за чекање е огромна, во неа секогаш се наоѓаат десетици илјади патници, но не се сеќава дека се присутни толку луѓе, ниту пак постои некаква врева на какво што сме научиле во станичните перони.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Со издив на олеснување го дочекував големиот станичен перон во кој се наредени триесетина колосеци кои дејствуваат грандиозно.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Големиот станичен хол речиси беше празен.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се качив од една посивена провинциска станица, возот патува бавно и долго, а јас, и покрај неколку испиени шприцери во станичното бифе, подготвен сум да бидам љубопитен и внимателен соговорник.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Излегов од возот и тргнав надвор во оној амбиент што го имаат станичните квартови.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
