сомот (м.)
Понекогаш, ноќе, додека барав и запишував реченица по реченица на овој реквием, чин на почит кон мртвите на кои им се восхитуваме за нешто од нивниот живот, ја замислував во полутемнина и во златна рамка како дело на стар мајстор, висока и чедна како Ерменка (сеедно што можела да биде од словенско или еврејско потекло), во темнолилав брокат или сомот од кој нежно се одвојува син појас; незините полуотворени усни се вкочаниле во миг на воздивка, градите под низа на бел корал или балтички јантар живи се но не дишат исчекуваат нешто, сепак, тукуречи како на чудотворна слика, дамарите на нејзиниот долг врат го отчукуваат времето на онаа вечност што не може да се нарече и враќање; рамениците стегнати во шал од кашмирска ткаенина се тесни, историјата не можела долго да се потпира на нив.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Користете облека од кожа, сомот или сроден надразнувачки материјал.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Не му се радува на црното не му се радува на синото не ѝ се радува на црвената соба во сомот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Неговите очила, нежните, немирни движења и фактот дека носеше старинско сако од црн сомот, му даваа некаков неодреден изглед на интелектуалност, како да е човек од перо, или можеби музичар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Звукот на телекранот беше намален до тивко мрморење; густината на темно-синиот килим под нозете оставаше впечаток како да газиш по сомот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
3. Внатрешен опис
(солилоквиј)
„Беше доцна навечер кога стигнав“13а небесното царство тивко
без оглед на мените,
тропите, содејствата
(и брокатот, и баршунот
и муслинот, и сомотот
пошумно од него шуштат
- и допирот на кожа на маж
и крзно на лисица во време на обнова
мрмори повеќе од него!)
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Само покажа со раката да седне на удобната фотеља пред него, која исто беше тапацирана со црвен сомот и продолжи да пишува.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Нареди да се симне сиот сомот од палатата и да се замени со светлива чоја која е мазна, мека и не чкрта во раката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
