собеседник (м.)
Јазикот е средство со кое ние дознаваме што мисли, што чувствува и што сака нашиот собеседник.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пред да го обесат, ако е точно како што се раскажува, на јажето на црковната камбанерија, се свртил кон некој свој невидлив собеседник и прашал - Каде отиде коњот на Питу Гули?
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Преку претставниците на озлогласениот режим, во секој миг, кога албанските собеседници се обидуваат да го понижат (или да го придобијат) во сугестивното присуство на нивните ликови, тој ќе открива извори на моќ да се противставува.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко зачудено го погледна својот собеседник. Го обземаше голема жал.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Подобар собеседник за својот сон не можеше да најде.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Игор Лозински, беше јасно дека запаѓаше во нова меланхолична тирада која требаше да го води уште еднаш до вистината кон која ги упатуваше и оддалечуваше своите собеседници, пријатели: - Насетувам, веќе ви реков пријатели мои, дека немам уште многу живот за да го следам текот на овие води, судбината на овие јагули на големиот пат кон океанот и да го дочекам нивното враќање, - рече тивко Игор Лозински.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Татко, со одобрување и со видливо подобра расположба, го слушаше својот собеседник.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Книгата е напишана на извонреден начин, во која авторот се обидува на своите собеседници да им даде на знаење дека ги замениле трите религии, својствени на албанскиот народ (исламот, православието и католицизмот), кои биле добро поставени и толерантни една кон друга, со комунистичкиот сталинизам, кој ќе завладее како еден вид нова религија која сакала да го заземе местото на другите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во една пригода, во излив на отвореност и искреност, ова му се случуваше само пред Татко, кога ќе кажеше нешто што можеше скапо да го чини од што и собеседникот го обземаше немир, ќе заклучеше дека само затворот на Голи Оток можеше да го ослободи од стравот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
