сиромашно (прил.)
Ајде да јадеш, Костадине... Да каснеш, да се поткрепиш... (Јадењето е сиромашно: црн леб и чорбест грав).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Тој почнуваше од малото селце Соколово на Дрина кај Вишеград во кое околу 1505 или 1506 година се роди обично машко дете во едно сиромашно селско семејство.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Влегоа во една сиромашно наместена одаја.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Јас сум сиромашно дете, дрварче, носам дрва во Струга и така ја издржувам мајка ми и себе.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Нив ги зема едно многу сиромашно девојче, во искинати алишта и кондури.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Ги сака светлината и сенката. Живее по ќеиф, сѐ едно дали грдо или убаво, високо или ниско, богато или сиромашно, возвишено или пропаднато.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се обѕрнав наоколу, немаше жив човек. Само кокошки, мачки и кучиња шетаа низ дворот, а според тоа како изгледаше околината, веднаш сфатив дека селото е сиромашно и дека тука луѓето скромно живеат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
В ред, в ред, можеби присутните во оние произволни тврдења на Николина Кралева што беа изнесени во форма на неуверливи претпоставки можеби согледале вина и грдо однесување од страна на мојата по малку чудна личност божем наклонета кон тривијалности и недолично однесување; можеби им биле прифатливи и таканаречените љубовни авантури со несоответни личности (ова обвинување всушност ми годеше иако спаѓаше во оние таканаречени голи измислици со оглед на моето сиромашно љубовно искуство кое во тој период сѐ уште беше сместено во одделот желби и соништа) итн.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не беше ли точно дека почна да стреми кон екстравагантен живот што го одвојуваше од мноштвото на неговото скромно и сиромашно стадо?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Погодувате, тоа беше улица во едно сиромашно квартче, со накриво протегнати рушевини, со тела на куќи на кои пишуваше „куљар“ или „лимар“ на излижана и продупчена ламарина која ветерот може секој миг да ја подбутне.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Го паметам како многу сиромашно село со куќи градени со плитар и покриени со ’рженица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Семејството на Петар е сиромашно, но живеи достојно. Татко му е чевлар.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Сиромашно, скромно, со чест и здравје.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
