сестрица ж.

сестрица (ж.)

Доста се позадржа со децата. Ја крена тавата, ги смете и нивните ронки, и кога Илко ги истури дрвата под огништето, му рече: — Ајде сега да одиш да го ватиш црниот петел шо сака сестрица Митра да го коле.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И кога Митра ја прашаше: „шо ќе ткаеш, невесто Досто, со виа предотини“, таа неодредено одговараше: „Ќе видиме, сестрице Митро“, и на тоа се свршуваше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Добро утро, сестрице Митро! — Ја поздрави Доста Митра, на која ѝ се стори овој поздрав необичен, оти нашите селани и селанки ретко се поздравуваат меѓу себе дома.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Не бери гајле, сестрице Митро, не бери. Нишчо лошо овде нема.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За право, еднаш, јатрва ми, Уља, ми рече: - Дојди, сестрице, кај мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Нека ве сосипе сипката, вели Уља, ајде, сестрице Велико!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што е, сестрице, ѝ велам, што ме мериш така со очите? - Јон, вели, Уља, го прости господ Јона, вели и пушта солзи на предници.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
До кај ќе бегаш, сестрице, овие само по крв знаат да одат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)