сермиица (ж.)
Ама ќе ми остане и сермиичката негова, та за Илковата — да се обришиш, Мишо!“ — си велеше Митра за себе и почна да ја распрашува Доста: кога отишла од Рожден, зошто отишла, кога умрел мажот ѝ, како живеела во Солун, кај кого седела, што работела.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ни алишча барам, ни работа барам шо не може да работе алишча имам од Стоанка, ќе има шо да носе, а дал господ и сермиичка, сама да си потправуа по нешчо.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Таман се позавати горедолу со сермиичка, па ете, го најде ампа, му умре Стоанка и сега пак остана како никој нигде, ни опран, ни закрпен, ни асолно најаден и одморен.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
