сервира (св. и несв.)
Кошници плетам на месје капетанот му сервирам јадење, терџоман сум. Правам тоа што знам.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Во акчилниците пак нудат многубројни јадења, кои пред самиот муштерија се готват и се сервираат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Нив ги држат грчки гастрономи кои на парижани и на гостите им сервираат грчки ражени, ќофтиња, шиш-ќебап, а сето тоа се приготвува пред очите на минувачите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Со десната рака се пресега кон чашата вино што жена ми му ја сервира врз масичката над мојата постела.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
И уште повеќе. Мислам дека можам да седнам тука, а да бидам во Сеул каде што барам ресторан во кој сервираат мали печени кучиња, тогаш заклани, каде што можеш дури и да си одбереш некое од кафезот што истовремено е и витрина и тука да ти го заколат и да ти го зготват.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ние сакаме храната да биде сервирана елегантно пред нас.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
И вкусот на главното јадење што мене ми се сервира има сличен, неподнослив, смрдлив вкус!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ја зеде тавата од шпоретот, пристапи кон масата и, сервијаќи му убаво шницла, му рече: „Сакам“, рече. „Ама и да не сакам...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Претприемчивите грчки угостители распоредиле неколку ресторани од кои на масите крај брегот сервираат богат избор од морски плодови.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Знаеш...“, неочекувано му рече Германија по неколку месеци, станувајќи од масата да ги сервира приготвените шницли во бешамел сос со печурки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Радо се одѕваа на тој знак, бидејќи им јавуваше дека се веќе варени компирите што дедо Иван редовно ги сервираше и над кои течеше нивниот разговор често и до доцна.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
На младината и се сервираа погрешни мисли и зборови: дека овде е тешко да се обезбеди подобар живот, па тие плашејќи се од тешкото, трк кон запад!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
По еден час беше сервирана вечера што се состоеше од мешана салата, студено телешко, паштета, слаткарски пирошки и шампањско.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Приказна како приказна, ја сервираа на јавноста на фонот на посмртните маршови и закани дека ќе стрелаат прецизно таму каде што најмногу ќе ја заболи државата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Членовите на британскиот музички состав, „Кошин“, за да настапат на отворањето на музички фестивал во Бања Лука, побарале од организаторот за време ручекот да им се сервира топла супа во која нема да мрда, ама јасно ќе се гледала опашка од вол, а питата што требала да има централно место на трпезата, морала да биде свинска.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
- Дали имате постигнато хармонија во животот, дали се обидувате да балансирате со работите кои ви ги сервира секојдневието?
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Идеи сервирани како топло предјадење и гарнир од заклучоци. Свежо набрани мисли, одгледани без пестициди.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Ги прераскажуваат и ги толкуваат информациите што им ги сервираат медиумите.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Строго контролирани мисли и чувства , перверзно се нижат, се кријат во стихозбирка, се креираат, потоа пред публика повторно контролирана и пробарана се читаат, се сервираат.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
- Ајде спанко, станувај! Појадокот е сервиран на масата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
