семантика ж.

семантика (ж.)

Преобразбата на видливото во невидливо, препознатливото во непрепознатливо, е чин сличен на жестоката преобразба на семантиката в земи: се преповторуваат вековните процеси на трансформацијата од семенката до плодот, обликот на идниот плод го прима обликот на претходниот, но, не се преповторува времето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Веднаш потоа и Богомил Ѓузел со крајно изострено чуло, упатеност во проблемот и знаење, ни посочи цела гама проблеми сврзани со семантиката, развојот и филозофијата на говорот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Особено, кога станува збор за поетското искуство кое по природата на својот израз се наложува како едно од најчувствителните подрачја на творечката семантика, воопшто.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Во својата семантика љубовта како волја за живот е очајна и мрачна потреба, а омразата не е единствената антитеза на љубовта.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тоа се гледа и од семантиката на првиот исказ: авторот ја користи двосмисленоста на синтагмата „вистински расказ“ поврзувајќи го со зборот „вистинит“ со намера да создаде забуна.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Четворицата играчи ги симболизираат страните на светот, годишните времиња, магичниот квадрат, а играта е древна, прастара индиска игра, се влечат исти потези, се избегнуваат замките на семиотиката, семантиката, така дише граматиката на чутуранга, а бидејќи секоја игра има свои правила, ред, победници и поразени, болно е сознанието дека токму ние, најблиски по крв и месо, сме тоа: победници и поразени.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Четворица сме, исто колку страните на светот: јас, жена ми, ќерката и синот: играме шах, но не двајца, туку четворица и одеднаш: Четирите страни ги симболизираат играчите на чутуранга, страните на светот, магичниот квадрат, семантиката и семиотиката, а бидејќи и чутуранга има правило, низ некаква стаклена изѕирка на магичниот квадрат она што може да се види се гледа: песочниот часовник и истеченото време и змијата на која ѝ нема спас од границите на квадратот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Токму поширокиот културен симболизам на самата женственост и општествената семантика на родот во кој е впишан тој симболизам се тие што претставуваат навреда за жените.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)