село (ср.)
А Кузман честопати гонеше пљачкаши кои плачкаа секаде смело, и секогаш силен и горд, со другарите свои, победник идеше в село.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
За час во сите ближни села толку бргу, ене, стигна тој несреќен и кобен глас.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Плачовите низ селото се носеа сѐ уште и Неда црна крпа пак од главата си фрли, повтор косата ја пушти, а плачот стана толку јак, - „Малодушни земјоделци, излезете од дворов!" - им викна мајката со гнев.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Чума ли село избила, глад ли е морило?
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
- Бабо! Слушаш? Опули сја, нек си поприкажем, за твој, бабо, живот, помин, за младо ти време, Откаде си, кажи, бабо, и од кое село?
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Мина сја ден, вториј, третиј, мина сја недеља; ништо нема, сѐ е мирно в село, п' околија.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
– „Ха, еве ти, Силјане, тебе работа како што бараш, му рекол анџијата на Силјана, на нога да шеташ по селата“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Вие, како сте, браќа, како поминувате во селово?“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Во село Мало Коњари имаше еден човек многу чесен и кроток, на име Божин.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
По враќањето од Македонија Лавров заедно со Мисирков работи врз „граматичкиот опис” на Мисирковиот роден говор, а самиот Мисирков направил „опис на неговото родно село Постол на месниот говор” што е всушност неговата прва досега позната научна работа на македонски јазик (1900).
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
148. Владетелот на северозападниот дел на Македонија, со седиште во Прилеп, кралот Волкашин, заедно со брата си Јован Углеша, загинува во Маричката битка со Турците кај с.Черномен (Одринско) на 26.9.1371 год.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
105. И „врховистот” бугарскиот полковник Анастас Јанков (?-1906) од с.Загоричани, кога во 1902 год. отиде со голема чета во Костурско за да крева „востание”, издаде проглас во кој меѓу другото се вели: „Македонци!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Белолики моми од нашите села ќе стрчаат в пролет, јаребици мили, ќе збираат тревки во раката цела.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Ќе пукне глас низ село...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Се случува во едно село во Западна Македонија.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
А тука в село? Адет, свадбарина, светот, свекор, свекрва...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
АРСО: Што велиш, нашето ти е како во песната. (Рецитира тихо претпазливо.) Иди у гора — вуци, слези у село — Турци, влези у црква — светци, излези вонка — слепци, влези у куќа — буи, излези вонка — муи.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Пак в село сме, не сме в град...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: (бришејќи си ги очите). Ашколсум бре, синко, ако биде вака како што велиш, сево село ќе ни завидува. (Го чука по рамото).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: Еден патник. Идам од гурбет пак, под селово ни се расипа автомобилот...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
