самостоен (прид.)
Нарушувањето на Берлинскиот договор и стамболовскиот режим крстени „самостојна национална” политика на Бугарија, на тоа политичко, каприциозно, неполнолетно недоносче, е втор удар за политичката слобода на Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
„Далекувидната” политика на кнезот и на неговите „самостојни” и „национални” помошници требаше да предвиди сѐ и да ги предупреди несреќите. Но тие тоа не го направија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бугарија и да водеше „самостојна” и „национална” политика, т.е. да беше орудие на Тројниот сојуз против Русија, пак немаше да направи нешто, зашто сега ги нема тие натегнати односи помеѓу нив што беа при Стамболова.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пред силата на чистиот и непосреден македонски збор, мене не ми останува ништо друго освен да молчам и оддалеку да го проследувам самостојниот живот и дарбата на вечното самопресоздавање на зборот.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тие беа уверени и тврдеа дека им е израсната и втората половина, и дека се потполни, самостојни кругови.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Клучот - како нешто најскапо, како потврда дека и јас сум слободен, самостоен, способен да се грижам и за себе, и за домата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Зошто, ако му кажам на татко ти дека за неговиот артритис е потребно движење, јас сум здодевна, ако тебе ти речам дека мораш побргу да го организираш својот самостоен живот, нервозно реагираш дека сум неподнослива.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Сепак, би ми било навистина многу драго ако успеа да сфатиш дека не бевме ниту деспоти, ниту ненаситни посесивци, туку дека се трудевме да ти овозможиме најдобри услови за безгрижен, самостоен развиток, да ти всадиме широки и хумани погледи кон светот, да ти дадеме скапоцени совети за што побезболно да ги минеш младешките кризи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Сакав да те одведам на море, ти ветив колиба на планина, а наместо тоа, те поканувам на отворањето на мојата изложба – домашна, самостојна, Новогодишна, во мојата соба за скијање натапкана со конфети, памук и со снег на екранот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
„Со други зборови, поимите, кои се појавувале единствено како антитетички, со текот на времето човековиот дух толку ги извежбал што на секој од нивните два дела можел да им овозможи самостојна егзистенција и, следствено на тоа, да им обезбеди сепаратен гласовен приказ.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Октомври - првата самостојна изложба одржана во Институтот за современа уметност на Универзитетот во Пенсилванија. Го објавува своето повлекување од ликовната сцена. Ги среќава Велвет Андерграунд, рок група.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Маниристичката ингениозност во модерната техника почна да се ослободува од своите врски со човекот и станува "самостојна".
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Затоа урбаната имагинација и урбофилијата имаат пресудна важност за усвојувањето на тековините на современата цивилизација и во обликувањето на самостојна култура.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Затоа ние денес покрај толку школувани луѓе речиси и немаме интелигенти за самостоен живот”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Се надеваше дека ќе стане свој, самостоен човек.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Прво британскиот политички врв бил против идејата за формирање на јужнословенска федерација и второ против идејата за формирање на самостојна и обединета Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во поголемиот дел од говорот тој како да сакал да ја покаже македонската импотентност во водењето на сопстевната политика во самостојна Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Со промените кои се случиле во средината на 1943 година на воен и политички план во Македонија: формирањето на ЦК на КПМ, оперативните зони и формирањето на слободни територии, а посебно успешно изведените оружени акции кои биле преземени на територијата на Првата оперативна зона, во британското Министерство за надворешни работи почнале да пристигнуваат извештаи во кои се зборувало за “појава на македонските оружени партизански групи“.81 Таа информација за британскиот политички врв претставувала изненадување бидејќи дотогаш Британците не калкулирале со Македонија како фактор кој по војната би можел да биде самостоен и би претставувал субјект во политиката на Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Кон нив биле приклучени и неколку богати македонски трговци, но тоа не го менува фактот дека главни носители на егзархиската политика во Македонија, против која се борела македонската интелигенција, биле познати интелектуалци дојдени од Бугарија и дека тие станале главни идејни носители и организатори на борбата против историски определената самостојна дејност на Револуционерната организација, т.е. против нејзиното основно програмско барање - по револуционерен пат да извојува политичка автономија за Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Прогласувајќи го јавно своето дело за загрозено од една организација раководена од „багабонти“, тие кругови всушност биле сериозно загрижени за самостојниот пат по кој тргнала Организацијата, кој неминовно водел и кон самостојност на Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
