салон (м.)
(Сите излегуваат од спалната, минуваат низ салонот и се збогуваат со Темјана).
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Во дното и десно врати: првата води во салонот, а втората во спалната.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
В среде салонот виси голема ламба.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Во салонот, покрај левиот ѕид, маса покриена со чаршав на која се ставени три леба, подредени еден на друг; две нови шарено водени стомни со вода; чаша со мед; авланка со вино и здиплена шамија.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
(Кумот оди во брачната соба, ги зима Антица и Николаќија и ги донесува во салонот каде подредува оро: тој прв оти Антица, Николаќи, Василка, старосватот, деверот...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Кај кројачката се говореше, во нејзиниот салон. Говореа, слушав, не ме познаваа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ноќта беше само дебел и тежок кожурец на осветлениот салон.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се направи навистина самовилско оро, само не во планината кај студеното изворче, ами во салонот на прилепскиот кадија крај еден старец од педесет-шеесет години.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но веднаш ја отфрлам оваа мисла: последен дојдов, кога влегов во салонот беше мрак.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Минувајќи низ салонот, готов да заборавам се, ги видов на масичката писмата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Влегов во салонот сиот бесен што дозволив да ме довлечкаат на таа сенилна седенка од ислужени политичари и патриотари, згнасен од нив и цврсто решен да се опијам до бесвест...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Тогаш те видов тебе. Седеше во еден од аглите на салонот, сама, уплашена.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сите ученици влегоа во долгиот салон.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Додека „трчавме“ низ Версај, подолго останавме во оној салон каде што е потпишан Версајскиот мир и каде што на парче зелена масае скроена судбината на македонскот народ, каде што версајските „миротворци“ Македонија ја парчоса на три дела и им ја дадоа на три балкански држави како да сакаа само со потписи да го збришат постоењето на еден цел народ.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Брзо избегав од овој салон. Дури и убавините на Версај не ми се видоа привлечни...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Нека и натаму во салонот пијат кафе од шарените порцелански филџани од Кина, нека се судираат со своите добри, заситени очи со прекорот на долгото умирање.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во салонот, пред да влезат родителите, брзо го отвори кафезот, ја протна раката и ја погали жолтата канарка, само еднаш. Потоа го затвори кафезот и застана, чекајќи. 24
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Зарем не би било убаво в недела да прошетаме онака како што правевме некогаш, со твојот свилен чадор за сонце и твојата долга облека што се влече по патот, да седнеме на оние столчиња со ногарки од извиено ковано железо во салонот и да уживаме во мирисот на бакалниците, таков каков што беше некогаш? Зошто бакалниците не мирисаат веќе така?
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Го чекавме во салонот, додека тој беше горе во воздушната цевка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во 1908 изложува во ‘Салонот на независните” и во ‘Салонот на есента” , каде неговиот помлад брат, чие уметничко име е Рејмон Дишан-Вилон, работи како потпретседател.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
