саксија (ж.)
Масата на судиите и поротниците е на десетина метри висок подиум и е оградена од обете страни со растенија месојадци во големи саксии од фајанс.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Под чардачето бунарска пумпа зелено бојадисана, масичка со столици и безброј саксии наоколу.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Саксија! - се чудам јас. - А каде е цвеќето?
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И наеднаш место црни, тажни оџаци, гледам прекрасни саксии со цвеќе.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Тоа е саксија со цвеќе , - вели.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Зафатија луѓето гробовите што подобро да ги уредуваат, надгробните плочи и крстови да ги испишуваат со најлични букви, да редат слики на покојниците, да ги украсуваат со ангелчиња, со гулапчиња, со светци, саксии со цвеќиња.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Облечена во бело, како во прошетка низ библијата, Едно утро таа забележа: Затворени прозорците на дуќанот, Изгорени хризантемите во нејзината саксија.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
На чардакот, на другата страна на улицата, Утринум, во иста доба, тихо си пееше жена И ги полеваше цвеќињата во саксиите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Секој софијанец помалку е и градинар, па настојува својата куќа, доколку е со двор, да ја претвори во цвеќарник или, ако тоа не може, тогаш куќата ја украсува со цвеќиња во саксии.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ја преполни куќата со цвеќиња–изобилство полско цвеќе, темјанушки, нарциси во вазните, зумбули, фикуси, филадентрони; кактуси во саксиите, дури палма и лимун чии прв жолт малечок плод го држеше на дланката како да се плашеше дека ќе исчезне.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Масата на судиите и поротниците е на десетина метри висок подиум и е оградена од обете страни со растенија месојади во големи саксии од фајанс.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Или ја привлекува цвеќето во саксијата на прозорецот?
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
„Тетка Злата, јас така правам дома“, рече Нина, „по три саксии во када и внимателно ги туширам.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Од детстките лица погледот ѝ мина кон масата украсена со две саксии кали - и наредени сите нејзини книги напишани за деца и млади.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Пристапи Сузе од одделението за учителката Мица и на писателката ѝ подаде саксија расцутени егзотични љубичици.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ќе бидам можеби жедна ерихонска роза, можеби конопје во саксија на балкон, можеби птица што кака над глава, можеби овца, можеби крава.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Инаку зошто ќе служела саксијана во која сега гореа свеќите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зошто му е таа празна саксија?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Потоа излезе за момент во тремот и донесе празна саксија.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во едната рака носеше саксија со цвеќе, наречено обетка, - како некаков вистински ангел на мирот во оваа сурова воена стварност.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
