рикверц (прил.)
Нон-стоп си го поставувам тоа прашање, зашто на крајот на краиштата, тоа ни е во гените: кога се движиме нанапред, всушност одиме рикверц, ние од сортата ни!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Јас, фала богу, си ја покрив главата со штипките и спраштив рикверц, зашто ние од нашата сорта можеме да одиме нанапред и кога се движиме рикверц.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Ајде, Анка! Таа тргнува напред, кофата од бунарот полека се крева преку макарата по која се лизга сајлата, Пандил сега само ја подзема, ја истура на купот, јас ја враќам мазгата назад, рикверц, по истиот правец (мене ми се падна во дел оваа работа), кофата се симнува долу, Вангел ја полни, и пак сѐ одново.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Иако не можеме без нив. – Повторно со необична леснотија, патникот се истовари од таксито и свиркајќи некоја старинска мелодија („Само еднаш се љуби“!, му текна додека се враќаше во рикверц) се упати кон театарското бифе.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Рикверц Зумбул - го исмеваше Чауле допивајќи ја чашката.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Џитка дванаес метара, има позиционо, шес брзини напред, две рикверц, конекција за АјПод, церада за да не те дува, греачи за руки...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Особено е битно да не се лепите до апаратот зашто вратата, ако не ви е Бетменска, не ќе можете да ја отворите, а кога ќе го откриете тоа, позади вас ќе има веќе две аута што чекаат ред, па ќе мора и тие да се враќаат во „рикверц“, додека вие маневрирате вешто, напред-назад.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Понекогаш мислам дека и да заборави нешто, за жива глава не би убацила во рикверц, па ни кога вози.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А ти, во рикверц ќе бегаш, исто како сега, додуша во автомобил.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
