растерува несв.

растерува (несв.)

Луѓето живееја од свои и туѓи неволи и ги паметеа дробните настани, благодарени на судбината што понекогаш ја растерува сивата магла на секојдневието.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но штом дотрча поблиску, одеднаш, со гламњата што ја држеше в рака, почна да ги растерува кучињата. - Чибу! Чибу! Караман, Стрела, уаа!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Победив! Победив! - викаше со раширени раце, растерувајќи ги орлите кои кружејќи речиси го допираа со крилата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И Григор мавта со раката, го растерува чадот од пред себе, за да може да не гледа. И да се смее.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А од горе дојде еден куц и со викотници и пцости почна да ги растерува од џадето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И додека Боше и брат му Атанас Цицко ги нажапчуваат капаците, откако пред тоа првин ги отвораат, а потоа и ги затвораат џамовите, (за тоа малку време во одајата шибнува студен воздух и за час го растерува чадот од цигарите и мирисот во восокот на свеќите) тој намерно зборува полека, намерно развлекувајќи ги речениците, за да остане помеѓу зборовите празнина во којашто, се надева, другите ќе имаат време да се досетат за што зборува и да размислат за тоа што зборува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И тргнувајќи пред Максима и пред Васила легнатите овци ги пречекорува, а тие кои стојат туркајќи ги со колената ги растерува, (нивните чакарки, кога се преместуваат од едно на друго место, кусо и отсечно ѕвонат), а кога излегуваат надвор пред вратата на трлото, гледајќи во небото, вели: Небаре е дење. И зазорено е.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А оти да умрам разбушавен, вели Лазор Рогожаров и си го растерува патецот надесно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Би било доволно само да станат и да се протресат, како коњ кога ги растерува мувите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Залудно се обидувам да го направам незабележливо она што се случува околу мене: дебели полицајци ги вадат пендреците и растеруваат група од петнаесетина просјаци што се обидуваат да дојдат до ситна паричка.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)