растеглив (прид.)
Тогаш, го издига жолто-кафеното тело, саска, дуејќи го растегливиот врат сличен на штит, ја отвора челустата со остриот заб, набрекнат од отровната плунка.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Бели вреќи: за топчиња од средна големина во нив живеат растенија се полнат во пиратска серија растеглива од еден до сто со претопување на крајно во спротивно крајот делото го краси.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Левантинците во нивните растегливи души како да ја носеа и судбината на преобратените храмови, кај кои едниот слој вера во душата настојуваше да го избрише другиот, но без конечен успех.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се качувам повисоко На дрвото од животот Што ме памети Како тело Во растегливи кругови При раѓање.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
