распее (св.)
Првите дни Крчо се надиши слободен воздух, се најаде слободен леб, се напи слободен вода; та дури така се распеа, да се зачуди попот, и сестра му, и целото маало.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги закла потсмешливо пак распеан како проповедник: „Касата не е кокошка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Некогаш тука имаше едни млаки Една воденица зад млаките висока бреза среде гробишатата, бели коњи и песна на момчиња што надоаѓаше како молитва на ангели распејани по небесата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Скржавото пролетно сонце уште не го распеало софиското зеленило, уште дрвјата не личат на мајски, цветовите пупат, преплашени од налудничавите априлски каприци на времето, цветните алеи по булеварите и парковите сега почнуваат да се шаренеат...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И потполошките се распеаја. Зад црквата по втор пат жолто расцутеа непознати грмушки.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Распеано му се обрати на Жеро Жерав: Летај, лилаво џуџе, славата до небо крени ја.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Таа им ги насити душите, првпат, откако се родени им ги развесели рацете, нозете им ги разигра, усните им ги распеа.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
14. О однесете го нека спие долго со долг сон и закопана песна во црвеницата на својто мртво око Но не под врба проклета ко војник чемерен и заборавен од секој и не ко мома со жолтица на усните Исправен беше до задниот миг со песна стројна како `рбетот строен ко дрво извишено в лет Спуштете го под бука бушава лисје да падне да го разбуди ветер да вејне да го распее Зашто тој пее слушате ли пее та пее во вас неговата смрт со жал ве храни и надежи нови О однесете го нека спие долго
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
И како по нечиј даден знак котлинката се распеа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Да ми тропнат, леле, на порта, по дворје и одаи да ми се растрчаат, да ми се распеат во бавча китна, во лозје зрело и ливада зелена, Господе златен, семоќен, та тапан да удри и зурли да писнат за свадби, за првачиња и мераците да потечат ко река, леле... Кога ќе ми се вратат, леле, кога?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пупките расат и тревата зазелени. Се распеаја птиците.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
